Au XIXème siècle, la soierie lyonna

Au XIXème siècle, la soierie lyonnaise s’installe dans un
quartier de Lyon : la Croix-Rousse. La vie quotidienne
s’organise au sein d’ateliers qui sont à la fois des
lieux de travail et de vie. Les conditions de travail sont
particulièrement éprouvantes : journées de douze
à seize heures, machines bruyantes, les femmes et
les enfants étant souvent mis à contribution. Cette
période se caractérise par l’apparition d’une catégorie
professionnelle spécifique, que l’on appelle aujourd’hui
les Canuts15, un terme à l’origine incertaine considéré
alors comme péjoratif. Ces travailleurs de la soie
regroupent des maîtres-tisseurs et des compagnons
animés d’une solidarité mutuelle.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ในศตวรรษที่ 19 ย้ายไหมลียงในการพื้นที่ของลียง: Croix-Rousse ชีวิตประจำวันจัดระเบียบภายในประชุมเชิงปฏิบัติการที่ทั้งสองสถานทำงานและชีวิต มีเงื่อนไขการทำงานท้าทายโดยเฉพาะอย่างยิ่ง: วันสิบสองสิบหกชั่วโมง ผู้หญิง เครื่องเสียง และเด็กมักจะใส่เงินสมทบ นี้ระยะเวลาเป็นลักษณะของประเภทมืออาชีพเฉพาะ เรียกว่าวันนี้Canuts15 คำเดิมแน่แล้วเป็น pejorative แรงงานไหมโททอและสหายความสามัคคีร่วมกันเคลื่อนไหว

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ในศตวรรษที่สิบเก้าไหมลียง settles ใน
อำเภอลียง: La Croix-Rousse ในชีวิตประจำวัน
มีการจัดระเบียบในการฝึกอบรมซึ่งมีทั้ง
สถานที่ทำงานและชีวิต เงื่อนไขในการทำงานมีความ
รุนแรงโดยเฉพาะอย่างยิ่ง: วันที่สิบสอง
ที่จะสิบหกชั่วโมงเครื่องมีเสียงดังผู้หญิงและ
เด็กมักจะมีส่วนร่วม นี้
ระยะเวลาที่มีเอกลักษณ์เฉพาะด้วยการปรากฏตัวของชั้น
มืออาชีพเฉพาะที่เรียกว่าวันนี้
Canuts15 ระยะเวลาของความไม่แน่นอนการพิจารณาแหล่งกำเนิดไปยัง
จะดูถูก คนงานผ้าไหมเหล่านี้
รวมถึงต้นแบบการทอผ้าและเพื่อน
เป็นปึกแผ่นร่วมกันเคลื่อนไหว