1392, la reine Isabeau de Bavièrepr

1392, la reine Isabeau de Bavièrepréside un conseil de Régence mouvementé. Deux factions s'affrontent alors, aboutissant à une grave guerre civile :Le parti d'Orléans (plus tard appelé Armagnacs) du frère de Charles VI :Louis d'Orléans (grand-père du futurLouis XII).Le parti Bourguignon du puissant oncle de Charles VI : Philippe le Hardi. Duc de Bourgogne, Philippe a hérité de l'apanage confié par son père Jean le Bon, il obtient la Flandre grâce à son mariage. A la tête d'un immense royaume, ses descendants se détacheront peu à peu du royaume de France.Pendant ce temps, la France esquisse un rapprochement avec l'Angleterre. Le roi d'Angleterre, Richard II épouse la fille deCharles VI. Les deux souverains se rencontrent sans parvenir à des conditions de paix. En 1399, Richard II est renversé par Henri de Lancastre, c'est la fin des tentatives de pacification entre les deux royaumes. La rivalité ne cesse de croître entre Louis d'Orléans, qui est à la tête de l'armée française, et le nouveau duc de Bourgogne, Jean Sans Peur. Ce dernier fait assassiner Louis d'Orléans en 1407, dans le quartier du Marais à Paris. Cet assassinat marque le début de la guerre civile. Le fils de la victime, Charles d'Orléans, demande l'appui à son beau-père Bernard VII, comte d'Armagnac (d'où l'appellation de la faction). Armagnacs et Bourguignons se disputent les places et ressources du royaume, n'hésitant pas à faire appel à l'Angleterre.Jean Sans Peur parvient bientôt à dominer Paris. Très populaire le duc bénéficie de l'appui de l'Université et d'une remuante corporation de bouchers, dirigé par Simon Caboche. Ces derniers obtiennent en 1413, une grande réforme administrative : l'ordonnance cabochienne. Mais les troubles persistants inquiètent la bourgeoisie parisienne, qui se rapproche des Armagnacs. Le comte Bernard VII se rend maître de Paris et se fait nommer connétable par la reine Isabeau de Bavière.Les ducs de Bourgogne

La bataille d'Azincourt

Les querelles fratricides qui balayent la France n'ont pas échappé au nouveau roi d'Angleterre, Henri V de Lancastre. Ce dernier en profite pour relancer la guerre, il débarque avec ses troupes en Normandie. Henri V est le fils d'Henri IV, l'usurpateur qui a fait assassiner Richard II, l'héritier des Plantagenets. Il souhaite revoir les ambitions anglaises sur la couronne française, et à défaut, regagner une partie du continent perdue grâce aux campagnes de Bertrand du Guesclin. Sitôt débarqué en France, le souverain anglais va se réfugier à Calais. L'armée française s'organise autour des Armagnacs. Une fois encore, ils possèdent l'avantage numérique, mais malgré les défaites de Crécy et de Poitiers, la chevalerie française n'a rien perdu de son arrogance. En dépit des conseils du duc de Berry, les Français décident d'attaquer les Anglais dans un passage étroit, où il est impossible de se déployer. Déjà fatigués par la longue nuit d'attente sous la pluie, les chevaliers chargent avec le soleil dans les yeux. Avec leurs lourdes cuirasses, ils peinent à se déplacer et sont accueillis par une volée de flèches anglaises. Des piétons anglais viennent bientôt aux pieds des chevaliers en les frappant avec masses et épées. Les prisonniers sont égorgés. Azincourt est l'une des plus meurtrières batailles du Moyen Âge avec 10 000 pertes côté français. Une fois de plus, de nombreux barons français sont tués,Charles d'Orléans, neveu du roi et père du futur Louis XII est capturé et demeurera 25 ans en Angleterre. La chevalerie française qui demeurait l'élite du royaume pendant deux siècles entre en déclin. Ses vertus ancestrales comme le courage, la foi et le sacrifice sont balayés par la stratégie militaire. Une fois de plus une poignée d'infanterie a défait une horde de chevaliers.Bataille d'Azincourt(manuscrit de Martial d'Auvergne, Xvè siècle, BNF)

La guerre civile

L'inaction du clan des Armagnacs, toujours au pouvoir, incite Henri V à élargir ses projets. Il débarque en Normandie et organise une conquête méthodique. En 1417, Jean Sans Peur et Isabeau de Bavièreinstallent à Troyes, un gouvernement rival de celui du dauphin. A Paris, les Armagnacs ne s'imposent que par la terreur. En 1418, une violente émeute les chasse de la ville. Le comte Bernard VII et les siens sont froidement massacrés. La nuit du 20 août, les pillages et les massacres se poursuivent. On compte plus de dix mille morts. Le prévôt de Paris rentre dans la chambre du dauphin (le futur Charles VII), organisant sa fuite à cheval. Âgé de 15 ans, le dauphin part se réfugier à Bourges dans le duché de Berry qu'il a hérité de son grand-oncle. C'est un triomphe pour Jean Sans Peur et ses alliés anglais. Le duc de Bourgogne manœuvre à sa guise le roiCharles VI et sa reine Isabeau de Bavière. Ayant fait alliance avec les Anglais pour son intérêt personnel, Jean Sans Peur en vient cependant à s'interroger au vue de l'invasion anglaise sur le territoire national. Il souhaite faire une ultime tentative de réconciliation avec le dauphin. Les deux partis semblent disposés à mettre fin à leur rivalité qui ne sert que les intérêts anglais. Une entrevue a lieu sur le pont de Montereau en 1419, Jean Sans Peur s'y rend sans protection. C'est alors qu'un conseiller du dauphin, Tanguy du Châtel lui porte un coup de hache au visage, Jean Sans Peurest roué de coups puis assassiné. Naturellement, le meurtre horrifie le pays et ranime la querelle entre Armagnacs et Bourguignons. Charles VI se laisse convaincre par les Anglais de déshériter son fils et signe l'ignominieux traité de Troyes (1420). La fille de Charles VI est promise au roi d'Angleterre qui devient le successeur au trône de France. Il fait une entrée triomphale à Paris aux cotés deCharles VI. Il semble bientôt qu'un roi anglais régnera sur le royaume de France !L'assassinat de Jean Sans PeurLa réconciliation entre Armagnacs et Bourguignons aurait dû constituer le relèvement français. Mais il n'en est rien, l'assassinat de Jean Sans Peur plonge le pays dans ses heures les plus noires.Accèder à l'article suivant : Jeanne d'Arc

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

1392 สมเด็จพระราชินีอิสซาเบลลาเด Bavierepreside สภาของรีเจนซี่ที่สำคัญ สองฝ่ายปะทะ เกิดสงครามกลางเมืองอย่างจริงจัง: ฝ่ายออร์เลอ็อง (ภายหลังเรียกว่า Armagnacs) ของพี่ชาร์ล VI: Louis d ' ออร์เลอ็อง (ปู่ของ futurLouis XII) ฝ่ายลุงมีประสิทธิภาพของชาร์ลส์ Bourguignon VI: Philippe le Hardi ดยุคเบอร์ Philippe สืบทอดอำนาจให้พ่อดี โดยฌอง เขาได้รับจังหวัดฟลานเดอร์ผ่านการแต่งงานของเขา ประมุขของราชอาณาจักรมากมาย หลานจะตัดออกเล็กน้อยโดยราชอาณาจักรของ France.Pendant เวลานี้ ร่างฝรั่งเศส rapprochement กับอังกฤษเล็กน้อย กษัตริย์อังกฤษ ริชาร์ด II แต่งงานลูกสาว deCharles VI สองบรรจบไม่ถึงเงื่อนไขสันติภาพ ใน 1399 ริชาร์ด II overthrown โดย Henri แลง เป็นจุดสิ้นสุดของความพยายามของสันติภาพระหว่างสองอาณาจักร การแข่งขันยังคงเติบโตระหว่าง Louis d ' ออร์เลอ็อง ผู้เป็นหัวหน้าของกองทัพฝรั่งเศส และใหม่ดยุคเบอร์ จีนโดยไม่ต้องกลัว หลังได้ฆาตกรรม Louis d ' ออร์เลอ็องใน 1407 ในเขตมั่นในปารีส ลอบสังหารนี้ทำเครื่องหมายจุดเริ่มต้นของสงครามกลางเมือง บุตรของสนับสนุนแสวงหาเหยื่อ ชาร์ลส์ของออร์เลอ็อง จากพ่อตาของเขา Bernard VII นับจำนวน Armagnac (ซึ่งชื่อของฝ่าย) Armagnacs และชาวเบอร์กันดีแข่งขันสำหรับสถานและทรัพยากรของราชอาณาจักร hesitating เรียกตามอังกฤษไม่ จีนโดยไม่ต้องกลัวจัดการครองปารีสทันที นิยมมากดยุตลอดการสนับสนุนมหาวิทยาลัย และบริษัทสโมสรของโรงฆ่า นำ โดย Simon Caboche พวกเขาได้รับใน 1413 ปฏิรูปหลัก: cabochienne พบ แต่ปัญหาแบบกังวล bourgeoisie ปารีส ที่ approximates Armagnacs จำนวน Bernard VII ไปหลักของปารีส และถูกแต่งตั้งคอนสตาเบิล โดยพระราชินีอิสซาเบลลาเด Baviere.les ดยุกแห่งเบอร์กันดีการต่อสู้ของอากินคอร์ททะเลาะวิวาท fratricidal ที่กวาดฝรั่งเศสได้หลบหนีไปใหม่กษัตริย์ของอังกฤษ Henri V ของแลงคาสเตอร์ หลังเอาโอกาสสนับสนุนสงคราม เขาที่ดินกับกองทหารของเขาตาย Henri V คือ บุตรของ Henri IV, usurper ที่ได้ฆ่าริชาร์ด II เป็นผู้สืบต่อ Plantagenets อยากความทะเยอทะยานอังกฤษมงกุฎฝรั่งเศส และล้มเหลวที่ อีกส่วนหนึ่งของทวีปที่สูญหาย ด้วยแคมเปญของเบอร์ทรานด์ du Guesclin เร็ว ๆ นี้ ที่ดินในฝรั่งเศส กษัตริย์จะลี้ภัยที่กาเล่ กองทัพฝรั่งเศสมีการจัดระเบียบสถาน Armagnacs อีกครั้ง มีประโยชน์เป็นตัวเลข แต่แม้ defeats ของเครซีและปัวตีเย ฝรั่งเศส chivalry ได้หายไม่หยิ่งของเขา แม้ มีคำแนะนำของดุ๊กเบอร์รี่ ฝรั่งเศสตัดสินใจโจมตีอังกฤษในทางแคบ ที่ไม่ใช้งาน แล้วเหนื่อยกลางคืนยาวนานรอคอยในสายฝน อัศวินคิดกับดวงอาทิตย์ในสายตา กับ battleships หนักของพวกเขา พวกเขาดิ้นรนเพื่อย้าย และจะได้รับการต้อนรับฝูงลูกศรภาษาอังกฤษ โชคดีภาษาอังกฤษมาทันทีที่เท้าของอัศวิน โดยการกดปุ่มพวกเขาด้วยดาบและฝูง มีสังหารนักโทษ อากินคอร์ทเป็นหนึ่งของการต่อสู้ที่อันตรายของยุคกลางกับ 10 000 การสูญเสียทางด้านภาษาฝรั่งเศส เมื่อขุนนางฝรั่งเศสเพิ่มเติม หลายครั้งถูกฆ่าตาย ชาร์ลส์ d ' ออร์เลอ็อง หลานชายของกษัตริย์และพ่อของ XII Louis ในอนาคตจับภาพ และยังคง 25 ปีในประเทศอังกฤษ Chivalry ฝรั่งเศสที่ยังคงยอดราชศตวรรษที่สองระหว่างการคำนวณ คุณค่าของโบราณเช่นความกล้าหาญ ความศรัทธา และเสียสละจะกวาดไปตามยุทธศาสตร์ทางทหาร อีกครั้งหนึ่งกำมือของทหารราบพ่ายแพ้ฝูงชนของอัศวิน รบ Azincourt(manuscrit de Martial d'Auvergne, Xvè siècle, BNF)สงครามกลางเมืองL'inaction du clan des Armagnacs, toujours au pouvoir, incite Henri V à élargir ses projets. Il débarque en Normandie et organise une conquête méthodique. En 1417, Jean Sans Peur et Isabeau de Bavièreinstallent à Troyes, un gouvernement rival de celui du dauphin. A Paris, les Armagnacs ne s'imposent que par la terreur. En 1418, une violente émeute les chasse de la ville. Le comte Bernard VII et les siens sont froidement massacrés. La nuit du 20 août, les pillages et les massacres se poursuivent. On compte plus de dix mille morts. Le prévôt de Paris rentre dans la chambre du dauphin (le futur Charles VII), organisant sa fuite à cheval. Âgé de 15 ans, le dauphin part se réfugier à Bourges dans le duché de Berry qu'il a hérité de son grand-oncle. C'est un triomphe pour Jean Sans Peur et ses alliés anglais. Le duc de Bourgogne manœuvre à sa guise le roiCharles VI et sa reine Isabeau de Bavière. Ayant fait alliance avec les Anglais pour son intérêt personnel, Jean Sans Peur en vient cependant à s'interroger au vue de l'invasion anglaise sur le territoire national. Il souhaite faire une ultime tentative de réconciliation avec le dauphin. Les deux partis semblent disposés à mettre fin à leur rivalité qui ne sert que les intérêts anglais. Une entrevue a lieu sur le pont de Montereau en 1419, Jean Sans Peur s'y rend sans protection. C'est alors qu'un conseiller du dauphin, Tanguy du Châtel lui porte un coup de hache au visage, Jean Sans Peurest roué de coups puis assassiné. Naturellement, le meurtre horrifie le pays et ranime la querelle entre Armagnacs et Bourguignons. Charles VI se laisse convaincre par les Anglais de déshériter son fils et signe l'ignominieux traité de Troyes (1420). La fille de Charles VI est promise au roi d'Angleterre qui devient le successeur au trône de France. Il fait une entrée triomphale à Paris aux cotés deCharles VI. Il semble bientôt qu'un roi anglais régnera sur le royaume de France !L'assassinat de Jean Sans PeurLa réconciliation entre Armagnacs et Bourguignons aurait dû constituer le relèvement français. Mais il n'en est rien, l'assassinat de Jean Sans Peur plonge le pays dans ses heures les plus noires.Accèder à l'article suivant : Jeanne d'Arc

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

1392 สมเด็จพระราชินี Isabella ของBavièreprésideสภา Regency สำคัญ สองฝ่ายปะทะกันแล้วนำไปสู่สงครามกลางเมืองร้ายแรง: พรรค Orleans (ภายหลังเรียกว่า Armagnacs) ของพี่ชายชาร์ลส์ที่หก: หลุยส์Orléansศิลปวัตถุ (ปู่ของ futurLouis สิบ) ประโยชน์ได้โดยง่าย Bourguignon ของลุงที่มีประสิทธิภาพ ชาร์ลส์ที่หก: ฟิลิปหนา ดยุคแห่งเบอร์กันดีฟิลิปสืบทอดพระราชอำนาจที่ได้รับมอบหมายจากพ่อของเขาจอห์นดีเขาได้รับแฟลนเดอผ่านการแต่งงาน ที่หัวของอาณาจักรกว้างใหญ่, ลูกหลานของเขาค่อยๆถอดราชอาณาจักร France.Pendant เวลานี้ฝรั่งเศสวาดกลับไปคืนดีกับประเทศอังกฤษ กษัตริย์แห่งอังกฤษริชาร์ดครั้งที่สองแต่งงานกับลูกสาว deCharles VI สองกษัตริย์โดยไม่ต้องพบถึงเงื่อนไขของความสงบสุข ใน 1399, ริชาร์ดครั้งที่สองถูกล้มล้างโดยเฮนรีแห่งแลงคาสเตอร์มันเป็นจุดสิ้นสุดของความสงบความพยายามระหว่างสองราชอาณาจักร การแข่งขันมีการเจริญเติบโตระหว่างหลุยส์ของนิวออร์ที่เป็นหัวหน้าของกองทัพฝรั่งเศสและดยุคใหม่ของเบอร์กันดีจอห์นกล้าหาญ นี้ลอบสังหารหลุยส์ของนิวออร์ใน 1407 ในย่าน Marais ในปารีส การลอบสังหารครั้งนี้เป็นจุดเริ่มต้นของสงครามกลางเมือง บุตรชายของเหยื่อผู้เคราะห์ร้าย, ชาร์ลส์ของนิวออร์สนับสนุนขอพ่อเลี้ยงเบอร์นาร์ดปกเกล้าเจ้าอยู่หัวนับยัค (เพราะฉะนั้นชื่อของฝ่าย) Armagnacs และแข่งขันกันเดียสำหรับสถานที่และทรัพยากรของสหราชอาณาจักร, อย่าลังเลที่จะเรียกร้องให้ Angleterre.Jean ใจถึงเร็ว ๆ นี้สามารถที่จะครองปารีส ดยุคยอดนิยมได้รับการสนับสนุนจากมหาวิทยาลัยและเนื้อขององค์กรที่คึกคักนำโดยไซมอน Caboche เหล่านี้ได้รับใน 1413, การปฏิรูปการบริหารขนาดใหญ่: ใบสั่งยา Cabochian แต่ปัญหาถาวรที่เกี่ยวข้องชนชั้นกลางปารีสซึ่งใกล้เคียงกับยัค เบอร์นาร์ดจำนวนปกเกล้าเจ้าอยู่หัวจะกลายเป็นเจ้านายของปารีสและได้รับการแต่งตั้งโดยสมเด็จพระราชินี Isabeau Bavière.Lesตำรวจของดุ๊กแห่งเบอร์กันดีรบของจินระหองระแหงล้างผลาญที่กวาดฝรั่งเศสไม่ได้หลบหนีกษัตริย์แห่งอังกฤษเฮนรี่ V แลงคาสเตอร์ หลังโอกาสที่จะรีสตาร์ทสงครามเขาที่ดินกับทหารของเขาในนอร์มั เฮนรี่วีเป็นบุตรชายของ Henri IV, ทรราชที่ฆ่าริชาร์ดครั้งที่สองทายาทของ Plantagenets เขาต้องการที่จะตรวจสอบความทะเยอทะยานภาษาอังกฤษมงกุฎฝรั่งเศสและล้มเหลวที่จะฟื้นบางส่วนของทวีปขอบคุณสูญเสียให้กับแคมเปญของเบอร์ทรานด์ดู่ Guesclin ในฐานะที่เป็นเจ้าของที่ดินในเร็ว ๆ นี้ฝรั่งเศส, อังกฤษกษัตริย์เข้าไปหลบในกาเลส์ กองทัพฝรั่งเศสถูกจัดรอบ Armagnacs อีกครั้งหนึ่งที่พวกเขาได้เล่นไฟ แต่แม้จะพ่ายแพ้ของCrécyและติเยร์, อัศวินฝรั่งเศสได้หายไปไม่มีความเย่อหยิ่งของเขา แม้จะมีคำแนะนำของดยุคแห่งแบล็กเบอร์ฝรั่งเศสตัดสินใจที่จะโจมตีอังกฤษในทางเดินแคบ ๆ ที่มันเป็นไปไม่ได้ในการปรับใช้ เหนื่อยแล้วจากคืนที่ยาวนานของการรอคอยในสายฝน, อัศวินค่าใช้จ่ายกับดวงอาทิตย์ในสายตาของเขา ด้วยอาวุธหนักของพวกเขาพวกเขากำลังดิ้นรนที่จะย้ายและได้รับการต้อนรับจากเที่ยวบินของลูกศรภาษาอังกฤษ คนเดินเท้าภาษาอังกฤษเร็ว ๆ นี้มาถึงเท้าของอัศวินโดยการกดปุ่มพวกเขาด้วยฝูงและดาบ นักโทษจะถูกฆ่า จินเป็นหนึ่งในการต่อสู้พรึงของยุคกลางที่มีการบาดเจ็บล้มตาย 10,000 ในด้านภาษาฝรั่งเศส อีกครั้งหนึ่งที่ยักษ์ใหญ่ของฝรั่งเศสหลายคนถูกฆ่าตาย, ชาร์ลส์ของนิวออร์หลานชายของกษัตริย์และเป็นพ่อของอนาคตหลุยส์สิบก็ถูกจับและยังคงอยู่ 25 ปีในประเทศอังกฤษ อัศวินฝรั่งเศสซึ่งยังคงยอดของสหราชอาณาจักรสำหรับสองศตวรรษระหว่างที่ลดลง คุณงามความดีของบรรพบุรุษของเขาเช่นเดียวกับความกล้าหาญและความเสียสละความเชื่อที่จะกวาดกลยุทธ์ทางทหาร อีกครั้งหนึ่งกำมือของทหารราบแพ้ฝูงชนของ chevaliers.Bataille ของจิ (เขียนด้วยลายมือต่อสู้ d'Auvergne, ศตวรรษที่สิบห้า, BNF) สงครามกลางเมืองเฉยตระกูลยัคยังคงอยู่ในอำนาจส่งเสริมให้อองรี V ที่จะขยายโครงการ เขาเป็นเจ้าของที่ดินในนอร์มองดีและจัดระเบียบพิชิต ใน 1417 จอห์นกล้าหาญและ Isabeau เดBavièreinstallentใน Troyes รัฐบาลคู่แข่งกับที่ของปลาโลมา ในปารีส Armagnacs มีความจำเป็นโดยเฉพาะความหวาดกลัว ใน 1,418 เมืองล่าสัตว์จลาจลรุนแรง เบอร์นาร์ดจำนวนปกเกล้าเจ้าอยู่หัวและครอบครัวของเขาถูกสังหารอย่างเลือดเย็น ในคืนวันที่ 20 สิงหาคมปล้นและฆ่าอย่างต่อเนื่อง มีมากกว่าหนึ่งหมื่นคนตาย พระครูปารีสเข้ามาในห้องปลาโลมา (อนาคตชาร์ลส์ปกเกล้าเจ้าอยู่หัว) การจัดระเบียบหลบหนีของเขาอยู่บนหลังม้า อายุ 15 ปีปลาโลมาออกไปหลบภัยในบูร์ชในขุนนางของแบล็กเบอร์เขาได้รับมรดกจากลุงที่ดีของเขา นี่คือชัยชนะของจอห์นกล้าหาญและพันธมิตรภาษาอังกฤษของเขา ดยุคแห่งเบอร์กันดีที่จะซ้อมรบ roiCharles VI และพระราชินีของเขา Isabeau บาวาเรีย ทำให้มีพันธมิตรกับอังกฤษที่ให้ความสนใจส่วนตัวของเขาจอห์นกล้าหาญ แต่มาในที่จะตั้งคำถามในมุมมองของการรุกรานของประเทศอังกฤษ เขาต้องการที่จะทำให้ความพยายามครั้งสุดท้ายที่กลับไปคืนดีกับปลาโลมา ทั้งสองฝ่ายดูเหมือนจะเต็มใจที่จะจบการแข่งขันของพวกเขาเพียง แต่ทำหน้าที่ความสนใจภาษาอังกฤษ การสัมภาษณ์จะเกิดขึ้นบนสะพานของ Montereau ใน 1419 จอห์นใจถึงไปที่นั่นโดยไม่มีการป้องกัน จากนั้นผู้ให้คำปรึกษาของฟิน, Tanguy du Châtelอุ้มเขาขวานในหน้าฌอง Sans Peurest ตีและฆ่า ธรรมชาติฆาตกรรมหวาดกลัวประเทศและฟื้นขึ้นมาความบาดหมางระหว่าง Armagnacs และเบอร์กันดี ชาร์ลส์ที่หกได้รับการชักชวนจากภาษาอังกฤษเป็นมรดกลูกชายของเขาและลงนามในสนธิสัญญาที่น่าอดสูต (1420) ลูกสาวของชาร์ลส์ที่หกสัญญากษัตริย์แห่งอังกฤษที่จะกลายเป็นผู้สืบทอดบัลลังก์ของฝรั่งเศส เขาทำรายการชัยเป็นปารีสข้าง deCharles VI ดูเหมือนว่าเกือบกษัตริย์อังกฤษจะปกครองอยู่เหนือราชอาณาจักรของประเทศฝรั่งเศส! ฆาตกรรมของจอห์นกลับไปคืนดี PeurLa ระหว่าง Armagnacs กันเดียและควรได้รับการฟื้นตัวของฝรั่งเศส แต่มันไม่เป็นเช่นนั้นการลอบสังหารจอห์นใจถึงกระโจนเข้าไปในประเทศมากที่สุดnoires.Accèderของบทความต่อไปนี้นโจนออฟอาร์

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

1392 การที่พระราชินีแห่งไม่คงที่ Bavierepreside ของสภา Regency ปั่นป่วนได้ จะมีการเผชิญหน้ากับเปรม 2 จากนั้นให้นำไปสู่การเกิดอุบัติเหตุอย่างรุนแรง Civil War : ฝ่ายของ New Orleans ( ที่เรียกว่า Armagnacs ในภายหลัง ) น้องชายของ Charles VI : Louis ของ New Orleans ( พ่อของ Grand futurlouis XII ) ฝ่ายที่ Bourguignon อันทรงพลังที่ให้ลุงของ Charles VI : Philippe Le Hardi ได้ Duke of Burgundy