Résumer une année d’échange à Bangk

Résumer une année d’échange à Bangkok en quelques mots ? Je répondrai mission impossible dans un premier temps. On dit souvent qu’une année loin de chez soi ça change, alors une année en territoire inconnue, à la culture très différente ça transforme. Parce que Bangkok c’était les débuts, l’arrivée un mardi 12 août 2014, 15h55 heure locale, après plus de 12h d’avion, un premier quartier Saphan Kwai , que nous n’aurons finalement pas quitter, des premiers pas , les premiers soucis administratifs et monétaires, la recherche d’appartement. Un appartement avec deux grande chambres, un balcon, deux salles de bains , et surtout une grande piscine, une salle de sport et un super piste d’hélicoptère au sommet pour admirer les couchers de soleil sur la ville, le début d’une coloc que l’on oubliera pas. La découverte du campus de Kasetsart ( oui c’était quand même le but de cette année, étudier l’architecture), la rencontre de Tong , responsable de la mobilité internationale et surtout celui avec qui j’ai monté ce partenariat, une crème un amour, plus qu’un professeur, un second papa thailandais. C’était aussi avec les débuts, l’appréhension de l’échelle monumentale de cette ville, le parcours touristique des temples, et la prise de marque d’un quartier authentique dont je suis littéralement tombée amoureuse. Bangkok c’était aussi le temps des premières soirées entres erasmus (à majorité bordelaise), de la folie bangkokienne, des premières excursions, Khao Yai , Ko samet, Kanchanaburi, le temps d’un week-end. C'était aussi les premières grandes expéditions, avec la Birmanie, (définitivement numero 1 dans mon petit coeur), 2 semaines à crapahuter, sac à dos sur le dos, du nord au sud, de Mandalay à Yangoon en passant par le monasètre de Hpa Ann. Suivront le Vietnam sous la pluie, le Cambodge et ses Khmers, Singapour et sa démesure architecturale. C’était aussi les petits moments de vie quotidienne, les repas dans les streets-food du soi 9 le midi, et du soi 7 le soir, le poulet riz d’ari, les khao soi, et les soupes à la noix de coco, c’était aussi les fruits frais des petits vendeurs ambulants, les saucisses de 17h, les massages hebdomadaires à 4euros l’heure, les footings à l’aube , 6h du mat, au parc de Chatuchak la semaine. C’etait le bus 29 pour se rendre à l’école, un uniforme très conventionnel aux couleurs du campus pour les quelques heures de cours par semaine. Le week-end c’était Chatuchak et son marché hypnotisant, ses smoothies frais et les soirées. Bangkok c’était aussi et surtout un mode de vie, des thailandais aimables et souriants ( encore plus dans les campagnes), quelques négociations, mais surtout de la joie de vivre et ça c’était très très communicatif. Sur la fin, Bangkok fut un stage, une immersion dans les bidonvilles de la capitale, quelques incompréhensions thailandaises mais au final beaucoup beaucoup de rires.
Une année de mobilité en thailande c’est aussi quelques petits aléas : de nombreuses indigestions locales, des sang sues, des petits accidents, des ventilateurs pas aux normes, des coups de soleils foudroyants, des gueules de bois à en avoir mal à la tête pendant des siècles, des litres et des litres de sueurs dépensées, des blattes partout ( mais bon on en mange c’est pas si terrible), et des rats, beaucoup de rats (mais pas comme dans ratatouille des beaucoup plus gros)! Mais finalement tous ces aléas se sont transformés en souvenirs, qui ont animés nos journées et rythmés nos soirées.
A écrire ces lignes je me rend compte de la non-exhaustivité de mes propos, une année résumée en 19 lignes, non définitvement je m’égare, il en manque. Nous sommes le vendredi 3 juillet 2015, je suis en France depuis 11h27 heure locale et à celui qui me demandera : Alors Bangkok cette année c’était comment ? Je répondrai plutôt ceci : Il faut le vivre pour y croire.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

สรุปปีการแลกเปลี่ยนที่กี่คำ ฉันจะตอบภารกิจไม่เป็นขั้นตอนแรก มักจะกล่าวว่า ปีพักเปลี่ยน แล้วเปลี่ยนปีเป็นดินแดนที่ไม่รู้จัก ca แตกต่างกันมากของวัฒนธรรม เพราะที่กรุงเทพฯ เริ่ม เป็นวันอังคาร 12 สิงหาคม 2014 เวลาท้องถิ่น 15:55 น. หลังกว่า 12 ชั่วโมงโดยเครื่องบิน แรกสะพานควายพื้นที่ ที่เราก็ไม่ทิ้ง ขั้นตอนแรก แรกบริหาร และทางการเงินเกี่ยวข้อง ค้นหาอพาร์ทเมนท์ อพาร์ทเมนท์ 2 ห้องนอนขนาดใหญ่ ระเบียง ห้องน้ำ 2 ห้อง และโดยเฉพาะอย่างยิ่งขนาดใหญ่ สระว่ายน้ำ ยิมและเฮลิคอปเตอร์ติดตามซุปเปอร์ที่ด้านบนเพื่อชมพระอาทิตย์ตกที่ผ่านเมือง จุดเริ่มต้นของเพื่อนร่วมห้องที่คุณจะไม่ลืม การค้นพบของมหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์ (ใช่มันกระนั้นเป็นจุดเริ่มต้นของปีนี้ การศึกษาสถาปัตยกรรม), ประชุมทอง ชอบเคลื่อนไหวระหว่างประเทศ โดยเฉพาะอย่างยิ่งกับผู้ที่ผมติดนี้ห้างหุ้นส่วน ครีมหนึ่งรัก ครู พ่อสองภาษาไทยมากกว่า ก็ยัง มีการเปิดตัว เข้าใจสเกลอนุสาวรีย์เมือง เส้นทางท่องเที่ยว และเครื่องย่านที่มีอาหารที่ฉันกำลังแท้จริงตกหลุมรัก กรุงเทพมหานครยังเป็นเวลายามแรกระหว่างรัส (ที่ส่วนใหญ่ของบอร์โดซ์), bangkokienne บ้า เที่ยวครั้งแรก เขาใหญ่ เกาะเสม็ด กาญจนบุรี หยุด ก็ยังเลือกมากครั้งแรกกับพม่า (แน่นอนหมายเลข 1 ในหัวใจน้อย), 2 สัปดาห์การราธาง สะพายเป้บนหลังของเขา จากเหนือลงใต้ จากมัณฑะเลย์ถึงย่างกุ้งผ่าน monasetre Hpa แอน ตามเวียดนามใต้ฝน กัมพูชา และของเขมร สิงคโปร์ และความฟุ่มเฟือยของสถาปัตยกรรม มันเป็นช่วงเวลาที่เล็กน้อยของชีวิตประจำวัน อาหารในอาหารถนนข้าวไก่ซอย 9 du midi และเย็น 7 ซอยอารีย์ ข้าวซอย และน้ำมะพร้าว มันเป็นผลไม้ขนาดเล็กผู้ ไส้กรอกจาก 17.00 น. สัปดาห์นวดเวลา 4euros, footings ในตอนรุ่งอรุณ เสา 6 h ที่สัปดาห์สวนจตุจักร รถโดยสารประจำทาง 29 เพื่อไปโรงเรียน แต่งกายธรรมดามากในสีของวิทยาเขตในกี่ชั่วโมงเรียนต่อสัปดาห์ได้ วันหยุดจตุจักรและตลาดของทำ น้ำปั่นสดความเย็น กรุงเทพมหานครยังเป็น และเหนือสิ่งอื่นใดโหมดชีวิต ชนิด และยิ้มไทย (ยิ่งในชนบท), เจรจาบางอย่าง แต่เหนือสิ่งอื่นใด joie de vivre และถูกหลักมาก ในกรุงเทพฯ เป็นที่ฝึกงาน การแช่ใน slums เมืองหลวง บางไทยแต่เกิดความเข้าใจผิดในหัวเราะหลายหลายสุดท้ายUne année de mobilité en thailande c’est aussi quelques petits aléas : de nombreuses indigestions locales, des sang sues, des petits accidents, des ventilateurs pas aux normes, des coups de soleils foudroyants, des gueules de bois à en avoir mal à la tête pendant des siècles, des litres et des litres de sueurs dépensées, des blattes partout ( mais bon on en mange c’est pas si terrible), et des rats, beaucoup de rats (mais pas comme dans ratatouille des beaucoup plus gros)! Mais finalement tous ces aléas se sont transformés en souvenirs, qui ont animés nos journées et rythmés nos soirées.A écrire ces lignes je me rend compte de la non-exhaustivité de mes propos, une année résumée en 19 lignes, non définitvement je m’égare, il en manque. Nous sommes le vendredi 3 juillet 2015, je suis en France depuis 11h27 heure locale et à celui qui me demandera : Alors Bangkok cette année c’était comment ? Je répondrai plutôt ceci : Il faut le vivre pour y croire.

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

สรุปปีแลกเปลี่ยนในกรุงเทพฯคำไม่กี่คำ? คำตอบของฉันภารกิจไปไม่ได้ในตอนแรก มันก็มักจะบอกว่าปีออกไปจากสิ่งที่เปลี่ยนแปลงบ้านแล้วปีหนึ่งในดินแดนที่ไม่รู้จักในวัฒนธรรมที่แตกต่างมากที่แปลง กรุงเทพฯเพราะมันเป็นจุดเริ่มต้นที่มาถึงหนึ่งอังคารสิงหาคม 12, 2014, 15:55 เวลาท้องถิ่นหลังจากกว่า 12 เครื่องบินไตรมาสแรกสะพานควายเราจะไม่ในที่สุดก็ออกจากขั้นตอนแรก ความกังวลเกี่ยวกับการบริหารและการเงินเป็นครั้งแรกที่กำลังมองหาพาร์ทเมนท์ อพาร์ทเม้นที่มีสองห้องนอนขนาดใหญ่มีระเบียงสองห้องน้ำและโดยเฉพาะสระว่ายน้ำขนาดใหญ่, ห้องออกกำลังกายและลานจอดเฮลิคอปเตอร์สุดที่ด้านบนเพื่อชมพระอาทิตย์ตกที่เมืองจุดเริ่มต้นของเพื่อนร่วมห้อง ที่ไม่สามารถลืม การค้นพบของมหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์ (ใช่มันก็ยังคงเป้าหมายในปีนี้ที่จะศึกษาสถาปัตยกรรม) ที่ประชุมตองหัวของการเคลื่อนย้ายระหว่างประเทศและโดยเฉพาะอย่างยิ่งกับผู้ที่ฉันได้สร้างความร่วมมือครั้งนี้ครีม รักมากกว่าครูพ่อคนที่สองของไทย มันก็ยังเป็นที่ตั้งของความเข้าใจของระดับที่ยิ่งใหญ่ของเมืองวัดเส้นทางการท่องเที่ยวและทำให้แบรนด์ใกล้เคียงจริงที่แท้จริงฉันตกหลุมรัก กรุงเทพฯยังเป็นช่วงเวลาของฝ่ายแรกในราสมุส (ส่วนใหญ่บอร์โดซ์), บ้า bangkokienne ของการเดินทางครั้งแรกที่เขาใหญ่, เกาะเสม็ด, กาญจนบุรี, กลิ่นของผู้หญิง มันก็ยังเป็นที่สำคัญการเดินทางครั้งแรกกับพม่า (แน่นอนอันดับ 1 ในใจของเล็ก ๆ น้อย ๆ ของฉัน), 2 สัปดาห์ที่ย่ำเป้บนหลังของเขาจากเหนือจรดใต้จากไปย่างกุ้งมั ณ ฑะเลmonasètreผ่านของ Hpa แอน เวียดนามจะเป็นไปตามในสายฝนกัมพูชาและเขมรสิงคโปร์และสถาปัตยกรรมส่วนเกิน มันก็เป็นช่วงเวลาเล็ก ๆ ของชีวิตประจำวันอาหารในถนนอาหารเที่ยงตนเอง 9, 7 และเย็นตนเองของข้าวมันไก่อารีย์, ข้าวซอย, และซุปที่โคโคนัท มันก็เป็นผลไม้ของผู้ขายที่ถนนเล็ก ๆ 17h ไส้กรอกนวดรายสัปดาห์€ 4 ชั่วโมง, วิ่งในยามเช้าที่ 06:00 สวนจตุจักรสัปดาห์ มันเป็นวันที่ 29 ที่จะได้รับรถประจำทางไปโรงเรียนมหาวิทยาลัยเครื่องแบบสีเดิมไม่กี่ชั่วโมงต่อสัปดาห์ วันหยุดสุดสัปดาห์เป็นที่ชวนให้หลงใหลและตลาดจตุจักรสดสมูทตี้และตอนเย็น กรุงเทพฯก็ยังขึ้นไปตลอดทางของชีวิตชนิดและยิ้มไทย (มากยิ่งขึ้นในชนบท) การเจรจาต่อรองบางอย่าง แต่ความสุขดังกล่าวข้างต้นทั้งหมดของที่อยู่อาศัยและนั่นก็คือการสื่อสารอย่างมาก . ของสายกรุงเทพฯฝึกงานจุ่มอยู่ในสลัมของเงินทุน, ความเข้าใจผิดไทยไม่กี่คน แต่ในท้ายที่สุดมากเสียงหัวเราะ
ปีของการเคลื่อนไหวในประเทศไทยนอกจากนี้ยังมีความเสี่ยงบางขนาดเล็กจำนวนมากย่อยท้องถิ่นเลือด Sues อุบัติเหตุเล็ก ๆ ที่ไม่มีแฟนมาตรฐานฟ้าผ่าจังหวะดวงอาทิตย์จะมีอาการเมาค้างในอาการปวดหัวมานานหลายศตวรรษ, ลิตรลิตรของเหงื่อใช้จ่ายทุกแมลงสาบ (แต่เดี๋ยวก่อนเรา กินสิ่งที่ไม่น่ากลัวดังนั้น) และหนูจำนวนมากของหนู (แต่ไม่ใช่ในขณะที่มีขนาดใหญ่มาก Ratatouille)! แต่ในที่สุดก็อันตรายเหล่านี้ได้กลายเป็นความทรงจำที่มีการเคลื่อนไหววันและคืนของเราจังหวะ.
เขียนฉันตระหนักความไม่สมบูรณ์ของคำพูดของฉันในเส้นสรุป 19 ปี, ไม่définitvement I m ' errs, หายไป เรามีความศุกร์ 3 กรกฎาคม, 2015 ผมอยู่ในฝรั่งเศสตั้งแต่เวลา 11:27 ท้องถิ่นและคนที่ถามฉัน: ดังนั้นกรุงเทพฯในปีนี้เป็นวิธีการที่มันได้หรือไม่ ผมค่อนข้างตอบ: คุณต้องมีชีวิตอยู่มันที่จะเชื่อมัน

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

สรุปหนึ่งปีของ Exchange ในกรุงเทพฯในไม่กี่คำว่าใช่หรือไม่ ? ฉันจะรับภารกิจที่เป็นไปไม่ได้ในครั้งแรก บ่อยครั้งที่จะบอกว่าเป็นปีอยู่ห่างจากบ้านไม่สามารถเปลี่ยนแปลงไปแล้ว 1 ปีในอาณาเขตที่ไม่รู้จักกับวัฒนธรรมที่แตกต่างกันเป็นอย่างมากไม่สามารถปรับเปลี่ยนได้ เพราะมันเป็นการเริ่มต้นที่กรุงเทพฯเดินทางถึงวันอังคารที่ 12 สิงหาคม 2014 , 15 H55 เวลาท้องถิ่นได้หลังจากที่มากกว่า 12 ชม . ของอากาศยาน