La bibliothèque nationale de France

La bibliothèque nationale de France (BnF), ainsi dénommée depuis 1994, est la bibliothèque nationale de la République française, inaugurée sous cette nouvelle dénomination le 30 mars 1995 par le président de la République François Mitterrand et héritière des collections royales constituées depuis la fin du Moyen Âge. Première institution chargée de la collecte du dépôt légal, à partir de 1537[1], elle est la plus importante bibliothèque de France et l’une des plus importantes au monde. Elle a le statut d’établissement public à caractère administratif. Ses activités sont réparties sur sept sites, dont le principal est la bibliothèque du site François-Mitterrand ou Tolbiac, située dans le 13e arrondissement de Paris, sur la rive gauche de la Seine. Le site historique, datant du xviie siècle, qui occupe désormais un îlot entier, se trouve dans le 2e arrondissement de Paris, sur le lieu du palais Mazarin qui hébergeait également la Bourse de Paris au xviiie siècle. On a coutume de le nommer « quadrilatère Richelieu », du nom de la rue de son entrée principale.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ชาติไลบรารีของฝรั่งเศส (BnF), ดังนั้นจึง เรียกว่าตั้งแต่ปี 1994 หอสมุด แห่งชาติของสาธารณรัฐฝรั่งเศส แห่งภายใต้ชื่อใหม่นี้ใน 30 1995 มีนาคม โดยประธานาธิบดีของสาธารณรัฐ François Mitterrand และทายาทของรอยัลคอลเลกชันตั้งแต่จุดสิ้นสุดของยุคกลางได้ สถาบันแรกสำหรับการรวบรวมของฝากกฎหมาย จาก 1537 [1], เป็นห้องสมุดที่ใหญ่ที่สุดของฝรั่งเศสและเป็นหนึ่งใหญ่ที่สุดในโลก มีสถานะของสถาบันบริหารสาธารณะ ของกิจกรรมจะแพร่กระจายเว็บไซต์กว่าเจ็ด ซึ่งเป็นไลบรารีของ François Mitterrand หรือโทลบิแยคไซต์ อยู่ใน 70 ของปารีส บนฝั่งซ้ายของรเดส์ สถาน เดทจากศตวรรษที่ 17 ซึ่งขณะนี้ใช้การบล็อกทั้งหมด อยู่ในเมนท์ 2 ของปารีส ที่น่าพามาซารินที่ยัง โฮสต์บรูซปารีสในศตวรรษที่ 18 มันเป็นขนบธรรมเนียมการแต่งตั้งเขา "คัวดรานเกิล Richelieu" ชื่อของถนนเป็นทางเข้าหลัก

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ห้องสมุดแห่งชาติของฝรั่งเศส (BNF) ดังนั้นชื่อตั้งแต่ปี 1994 เป็นห้องสมุดแห่งชาติของสาธารณรัฐฝรั่งเศสเปิดภายใต้ชื่อใหม่ 30 มีนาคม 1995 โดยประธานาธิบดีFrançoisมิตและทายาทของคอลเลกชันพระราชทำตั้งแต่ปลาย สมัยกลาง สถาบันการศึกษาเป็นครั้งแรกในการเก็บรวบรวมเงินฝากทางกฎหมายจาก 1537 [1] มันเป็นห้องสมุดที่ใหญ่ที่สุดในประเทศฝรั่งเศสและเป็นหนึ่งในที่ใหญ่ที่สุดในโลก มันมีสถานะของสถ​​าบันการศึกษาการบริหารสาธารณะ กิจกรรมที่จะแผ่กระจายไปทั่วเจ็ดเว็บไซต์หนึ่งหลักเป็นห้องสมุดของเว็บไซต์François-มิตหรือ Tolbiac ที่ตั้งอยู่ในเขตที่ 13 ของกรุงปารีสบนฝั่งซ้ายของแม่น้ำแซน โบราณส​​ถานสืบมาจากศตวรรษที่สิบเจ็ดซึ่งขณะนี้อยู่บล็อกทั้งหมดที่ตั้งอยู่ในเขตที่ 2 ของกรุงปารีสในเว็บไซต์ของ Palais Mazarin ซึ่งยังเป็นที่ตั้งของกรุงปารีส Bourse ในศตวรรษที่สิบแปด มันเป็นธรรมเนียมที่จะต้องตั้งชื่อ "ริเชอลิเยอรูปสี่เหลี่ยมขนมเปียกปูน" ตั้งชื่อตามถนนจากทางเข้าหลัก

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ห้องสมุดแห่งชาติของประเทศฝรั่งเศส( bnf )รวมถึงชื่อมาตั้งแต่ปี 1994 เป็นห้องสมุดแห่งชาติของสาธารณรัฐฝรั่งเศสอย่างเป็นทางการ ภายใต้ ชื่อใหม่นี้ในวันที่ 30 มีนาคม 1995 โดยประธานาธิบดีแห่งสาธารณรัฐงานสะสม Francois Mitterrand ห้องสมุดที่และผู้เป็นทายาทของคอลเลคชั่น Royal ที่ก่อตั้งมาตั้งแต่ปลายเดือนนี้ในยุคกลาง, สถาบันครั้งแรกรับผิดชอบต่อการเก็บรวบรวมของฝากทางกฎหมายจาก 1537 ( 1 )มันคือไลบรารีที่มีขนาดใหญ่ที่สุดในประเทศฝรั่งเศสและเป็นหนึ่งในที่สำคัญมากที่สุดในโลก มีสถานะของการจัดตั้งในที่สาธารณะศาลปกครองตัว กิจกรรมที่กระจายอยู่ในสถานที่รวมถึงหลักคือไลบรารีของไซต์ franã กระแง่น ois - Mitterrand ห้องสมุดหรือ tolbiac ตั้งอยู่ในส่วนการบริหารท้องถิ่นที่ 13 ของ Paris บนฝั่งด้านซ้ายของแม่น้ำ Seine เว็บไซต์แห่งประวัติศาสตร์ย้อนเวลากลับไปในช่วงศตวรรษที่สิบเจ็ดซึ่งขณะนี้ครอบคลุมพื้นที่บริเวณเกาะทั้งหมดที่ตั้งอยู่ในเขตปกครองท้องถิ่นที่ 2 ของ Paris ที่วางของ mazarin Palais ที่ได้เป็น เจ้าภาพ จัดงานยัง Paris ตลาดหุ้นในศตวรรษที่สิบแปด เป็นธรรมเนียมปฏิบัติในการแต่งตั้ง"จตุรัส richelieu "ชื่อของถนนที่ทางเข้าหลักของโรงแรม