Les festivités autour du 500e anniversaire du premier imprimé musical de Petrucci (l'Odhecaton de 1501) sont l'occasion d'examiner à nouveau certaines questions générales relatives à la typographie musicale italienne du XVIe siècle et, entre autre : les incidences de l'édition musicale italienne sur la propagation du répertoire; l'importance réelle du marché des imprimés musicaux à l'époque; ce qu'on peut conclure sur le goût musical à partir des oeuvres qui ont été imprimées. Ce qui subsiste laisse à penser que le marché était petit, une estimation de 500 exemplaires pour un tirage « moyen » paraissant, dans la plupart des cas, bien trop élevée. En fait, parler d'un tirage moyen à l'époque n'a pratiquement aucun sens. Une évolution s'est opérée dans les années 1580 avec l'apparition de nouveaux éditeurs, suggérant que l'ensemble du marché de la musique commençait alors à se développer. Avant cette date, on a la preuve qu'il n'y avait de place sur le marché marché que pour très peu d'éditeurs : seulement Petrucci avant 1510, Petrucci et Antico de 1510 à 1522, Pasoti et Dorico dans les années 1520—1530 et Scotto à partir de 1533. Il n'existait pas réellement de « marché » pour la musique imprimée avant la fin des années 1530. On observe plutôt une variété d'usages du support imprimé, ayant peu en commun avec la vente en gros mais reflétant plutôt les souhaits d'un protecteur désireux de financer un tirage ou les besoins ponctuels d'un marché local. Die Feierlichkeiten zum fünfhundertsten Jahrestag von Petruccis erstem Musikdruck (das Odhecaton von 1501) sehen die Möglichkeit vor, einige allgemeine Probleme der italienischen Musikdrucke des 16. Jahrhunderts zu untersuchen. Diese schließen Fragen, wieviel Einfluß die italienische Musikveröffentlichung auf die Verbreitung des Repertoires hatte, mit ein, wie groß (oder wie klein) der Markt für Musikdrucke tatsächlich in dieser Zeit war und welche Schlussfolgerungen man über den musikalischen Geschmack auf der Basis solch gedruckter Werke ziehen könnte. Erhalten gebliebene Quellen deuten auf einen kleinen Markt hin, bei dem fünfhundert Exemplare für eine Durchschnittsauflage in den meisten Fällen viel zu viel sind: tatsächlich ist jede Aussage über eine Durchschnittsauflage zu dieser Zeit praktisch sinnlos. Eine Veränderung fand 1580 statt, als neue Verleger das Feld eroberten und daraus zu schließen war, daß der Musikmarkt im ganzen ab dieser Zeit zu expandieren begann. Quellen vor 1580 zeigen einen Markt, der nur wenige Musikverleger unterhalten konnte: Petrucci selbst vor 1510, Petrucci und Antico in der Zeit von 1510—22, Pasoti und Dorico in den zwanziger und dreißiger Jahren des 16. Jahrhunderts und Scotto von 1533. Es gab keinen wirklichen Markt für gedruckte Musik vor dem Ende der dreißiger Jahre: man findet stattdessen eine Anzahl von Printmedien, die aber wenig mit Massenverkauf zu tun hatten, jedoch den Wunsch des Kunden nach Finanzierung eines Drucks oder zeitweiliger Anforderungen eines lokalen Marktes widerspiegelten.
ฉลองรอบครบรอบปีที่แรก Petrucci พิมพ์ (1501 Odhecaton) มีโอกาสที่จะตรวจสอบอีกครั้งปัญหาทั่วไปเกี่ยวกับการพิมพ์ดนตรีอิตาลี ของคริสต์ ศตวรรษที่ 16 และ อื่น ๆ: ผลกระทบของรุ่นดนตรีอิตาลีในการแพร่กระจายของไดเรกทอรี ความสำคัญที่แท้จริงของตลาดเพลงพิมพ์ในเวลา เราสามารถสรุปในรสชาติทางดนตรีจากผลงานที่ถูกพิมพ์ สิ่งที่เหลืออยู่แสดงให้เห็นว่า ตลาดมีขนาดเล็ก ประมาณการสำเนา 500 สำหรับการพิมพ์ 'เฉลี่ย' ปรากฏในส่วนของกรณี สูงเกิน ในความเป็นจริง พูดคุยเกี่ยวกับการหมุนเวียนเฉลี่ยเวลาถูกแทบออก การเปลี่ยนแปลงเกิดขึ้นใน 1580s กับลักษณะที่ปรากฏของตัวแก้ไขใหม่ แนะนำที่ ตลาดเพลงทั้งหมดเริ่มต้นในการพัฒนา ก่อนวันที่นี้ มีหลักฐานที่มีในตลาดสำหรับผู้เผยแพร่น้อยมาก: เพียง Petrucci ก่อน 1510, Petrucci และ Antico จาก 1510 การ 1522, Pasoti และ Dorico ในปี 1520-1530 และ Scotto จาก 1533 ก็ไม่จริง 'ตลาด' เพลงที่พิมพ์ก่อนสิ้นสุด 1530s มีค่อนข้างหลากหลายใช้พิมพ์ มีน้อยประเภทการขายส่ง แต่สะท้อนแต่ความต้องการของผู้มีพระคุณยินดีเงินเสมอหรือกิจของตลาดท้องถิ่น ตาย Feierlichkeiten zum Jahrestag von Petruccis erstem Musikdruck (das Odhecaton von 1501) funfhundertsten sehen ตาย Möglichkeit vor, einige allgemeine Probleme der italienischen Musikdrucke 16 Jahrhunderts zu untersuchen Diese schließen Fragen, wieviel Einfluß ตาย italienische Musikveroffentlichung auf ตาย Verbreitung ไดเรกทอรี hätte, mit ein, wie Groß (วี oder klein) ภัณฑ์ der Markt Musikdrucke Tatsächlich ใน dieser รื่นรมย์สงคราม und welche Schlussfolgerungen คน über den musikalischen Geschmack auf der พื้นฐาน uit gedruckter Werke ziehen könnte Erhalten gebliebene Quellen deuten auf einen kleinen Markt หัวหิน เป่ย dem fünfhundert Exemplare ภัณฑ์ eine Durchschnittsauflage ในเดน meisten Fallen viel zu viel sind: Tatsächlich ist jede Aussage über eine Durchschnittsauflage zu dieser รื่นรมย์ praktisch sinnlos Eine Veränderung fand 1580 statt, als neue Verleger das Feld eroberten und daraus zu schließen สงคราม ความจำ dass der Musikmarkt im ganzen ab dieser รื่นรมย์ zu expandieren begann Quellen vor 1580 zeigen เพียง der nur wenige Musikverleger unterhalten könnte einen: vor selbst Petrucci 1510, Petrucci und Antico ใน von der รื่นรมย์ 1510-22, Pasoti Dorico und ในเดน zwanziger und dreißiger 16 Jahren Jahrhunderts und Scotto von 1533 ES gab keinen wirklichen Markt ภัณฑ์ gedruckte โคมไฟติด vor dem Ende der dreißiger Jahre: คน eine stattdessen findet Anzahl von Printmedien ตาย aber wenig mit Massenverkauf zu ถุนทตัน เดน jedoch วานซ์ des Kunden เดอร์ Finanzierung eines Drucks oder zeitweiliger Anforderungen eines lokalen einer widerspiegelten
การแปล กรุณารอสักครู่..
พิธีเฉลิมฉลองครบรอบ 500 ของเพลงพิมพ์ครั้งแรก Petrucci (คน Odhecaton 1501) มีโอกาสที่จะพิจารณาปัญหาทั่วไปบางส่วนที่เกี่ยวข้องกับการพิมพ์ดนตรีของอิตาลีศตวรรษที่สิบหกและเหนือสิ่งอื่นใด: ผลกระทบของ แก้ไขเพลงของอิตาลีในการแพร่กระจายของละครนั้น ขนาดของตลาดที่เกิดขึ้นจริงของเพลงพิมพ์ในเวลา; ที่สามารถสรุปได้ในรสชาติดนตรีจากผลงานที่ได้รับการตีพิมพ์ สิ่งที่ยังคงแสดงให้เห็นว่าตลาดมีขนาดเล็กประมาณ 500 เล่มสำหรับวาด "ค่าเฉลี่ย" ที่ปรากฏในกรณีส่วนใหญ่สูงเกินไป ในความเป็นจริงการพูดคุยเกี่ยวกับการไหลเวียนเฉลี่ยในเวลานั้นก็ไม่มีความหมายจริง วิวัฒนาการที่เกิดขึ้นในยุค 1580 ที่มีการเกิดขึ้นของสำนักพิมพ์ใหม่ที่ชี้ให้เห็นว่าตลาดเพลงทั้งหมดเป็นจุดเริ่มต้นในการพัฒนา ก่อนวันที่มีหลักฐานว่ามีห้องพักในตลาดตลาดสำหรับบรรณาธิการน้อยมาก: Petrucci ก่อน 1510 Petrucci และ Antico 1510-1522 และ Pasoti Dorico ในปี 1520- Scotto 1530 และ 1533 ไม่ได้จริงๆอยู่ "ตลาด" สำหรับการฟังเพลงพิมพ์ก่อนที่ปลาย 1530 แต่สังเกตเห็นความหลากหลายของการใช้ประโยชน์จากสื่อสิ่งพิมพ์ที่มีเล็ก ๆ น้อย ๆ ในการร่วมกันกับขายส่ง แต่สะท้อนให้เห็นถึงความปรารถนาของผู้มีพระคุณยินดีที่จะการเงินวาดหรือชั่วคราวความต้องการของตลาดในประเทศ Die Feierlichkeiten ซุfünfhundertsten Jahrestag ฟอน Petruccis erstem Musikdruck (ดาฟอน Odhecaton 1501) sehen ตายMöglichkeitวัว, einige probleme Allgemeine เดอร์ italienischen Musikdrucke 16 Jahrhunderts zu untersuchen Diese schließen Fragen, wieviel Einfluss ตาย italienische Musikveröffentlichung auf ตาย Verbreitung นาม hatte, mit ein, นอนรวม (คนอื่น ๆ นอน klein) เดอร์ Markt für Musikdrucke tatsächlichในและสงคราม Dieser ไซท์ welche Schlussfolgerungen ถ้ำคนüber musikalischen Geschmack auf der เกณฑ์Sölch gedruckter Werke ziehen könnte Erhalten auf einen gebliebene Quellen deuten kleinen ฮิ Markt, bei พวกfünfhundert Exemplare Durchschnittsauflage ในถ้ำfür eine viel zu viel meisten Fallen sind: tatsächlich ist eine über jede Aussage Durchschnittsauflage zu Dieser ไซท์ praktisch sinnlos Eine Veränderung fand statt 1580, ALS อู Verleger และ das Feld eroberten daraus zu schließenสงคราม Dass Musikmarkt im เดอร์ไซท์ zu Dieser ganzen AB expandieren begann Quellen vor 1580 zeigen einen Markt, เดอร์ nur wenige Musikverleger unterhalten konnte: Petrucci selbst vor 1510 Petrucci Antico คาดไม่ถึงในเดอร์ไซท์ฟอน 1510-1522, Pasoti Dorico คาดไม่ถึงในถ้ำ Jahren ของdreißiger zwanziger คาดไม่ถึง 16. Jahrhunderts ฟอนและ Scotto 1533. Es gab keinen wirklichen Markt für Musik วัวพวกเขา Ende gedruckte dreißigerเดอร์ Jahre: คน stattdessen findet eine ฟอน Anzahl Printmedien ตาย aber wenig zu ถัง mit Massenverkauf Hatten, jedoch ถ้ำ Kunden ของ Wunsch nach Finanzierung อื่น ๆ eines Drucks zeitweiliger Anforderungen eines lokalen Marktes widerspiegelten
การแปล กรุณารอสักครู่..