L’évolution de la famille des équid

L’évolution de la famille des équidés, dont les plus anciens représentants connus remontent à environ 54 millions d’années, est complexe et mal élucidée. Le genre Equus (qui comprend aussi les zèbres et les ânes) aurait environ 5 millions d’années. L'ancêtre du cheval domestique est apparu sur le continent américain et s'est ensuite largement répandu en Asie puis en Europe. Il y a 30 000 à 13 000 ans environ, il fait l’objet de nombreuses représentations rupestres, en France (grotte Chauvet et Lascaux par exemple) et en Espagne (Altamira). Il y a 10 000 à 15 000 ans, le cheval disparaît d’Amérique – en même temps que toute la mégafaune américaine –, pour n’y réapparaître qu’au début du xvie siècle, introduit par les conquistadores.
Des études génétiques ont montré qu’il devait exister plusieurs types de chevaux sauvages, notamment des petits chevaux à crinière dressée, comme le tarpan (Equus ferus ferus) et le cheval de Prjevalski (Equus ferus przewalskii), qui vivaient plutôt en milieu découvert (steppes, prairies) et des chevaux plus massifs, vivant en forêt. La domestication du cheval se serait produite en différents lieux, les diverses races actuelles de chevaux domestiques (Equus ferus caballus) trouvant leur origine chez l'une ou l'autre de ces formes sauvages.
Pour en savoir plus, voir l'article races de cheval.
La date de la domestication du cheval est, comme celle de nombreux autres animaux, sujette à controverses. On sait que, vers 3 500 ans avant J.-C., des chevaux étaient domestiqués dans les steppes d’Asie centrale. En effet, sur un site archéologique situé dans le nord du Kazakhstan (culture Botai), on a retrouvé des mors en bois de cerf, remarqué sur les dents des chevaux des traces d'usure provoquées par ces mors, et identifié des traces de lait de jument sur des éléments de poterie. De plus, les ossements équins mis au jour sur ce site sont proches de ceux des chevaux domestiques, mais différents de ceux des chevaux sauvages de la même époque.
Petit à petit, les chevaux sauvages se sont réfugiés dans des zones à l'écart des hommes : grandes forêts d'Europe de l'Est ou étendues sauvages de l'Asie. Les derniers tarpans sauvages se sont éteints à la fin du xixe siècle et le cheval de Prjevalski, redécouvert en Mongolie en 1879, ne vit plus aujourd'hui que dans des réserves ou en semi-liberté.
Certains chevaux, cependant, tels les mustangs d'Amérique du Nord, vivent en totale indépendance de l'homme ; ce ne sont pas des chevaux sauvages à proprement parler, mais les descendants d’individus domestiques échappés et redevenus sauvages (chevaux féraux).
Depuis sa domestication, le cheval a été utilisé par l’homme de diverses manières.
Très vite, et pendant plus de 3 000 ans, il a été un élément important des armées ; il n'y tient plus désormais qu'un rôle figuratif dans les manifestations officielles. Certains pays sont toutefois dotés d'une police montée (Canada, par exemple).

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

วิวัฒนาการของ equidae แฟมิลี่ ตัวแทนรู้จักเก่าแก่ที่สุดที่จะประมาณ 54 ล้านปี มีความซับซ้อน และเข้าใจงาน สกุลอีคูส (ซึ่งรวมถึงยังตัวม้าลายและมหาดเล็ก) มีประมาณ 5 ล้านปี บรรพบุรุษของม้าในประเทศปรากฏในทวีปอเมริกาแล้ว แพร่หลายไป ในเอเชีย และยุโรป ประมาณ 30 000 13 000 ปีที่ผ่านมามันเป็นเรื่องของหินแสดงหลาย ฝรั่งเศส (Chauvet และถ้ำเช่นถ้ำลาสโก) และสเปน (อัลตามีรา) 10 000 15 000 ปีที่ผ่านมา ม้าหายอเมริกัน - กัน - ได้จะปรากฏขึ้นใหม่เฉพาะที่จุดเริ่มต้นของศตวรรษ 16 โดย conquistadorsการศึกษาทางพันธุกรรมได้แสดงว่า ต้องมีหลายชนิดของม้าป่า รวมม้าเล็กยกแผงคอ tarpan (อีคูส ferus ferus) และม้า (อีคูส ferus przewalskii) Przhevalsky ที่อาศัยอยู่ในพื้นที่เปิด (steppes โดวส์) และม้าที่ยิ่งใหญ่ แต่อาศัยอยู่ในป่า จะเกิดขึ้นในสถานต่าง ๆ domestication ของม้าสายพันธุ์ปัจจุบันต่าง ๆ ของบ้านม้า (อีคูส ferus caballus) เริ่มต้นในหนึ่ง หรืออื่น ๆ แบบฟอร์มป่าเหล่านี้สำหรับข้อมูลเพิ่มเติม ดูสายพันธุ์ม้าของบทความวันที่ของ domestication ของม้าได้ เช่นที่อื่น ๆ สัตว์จำนวนมาก แย้ง เรารู้ว่า จะ 3500 BC ม้าถูก domesticated บน steppes ของเอเชียกลาง แน่นอน โบราณสถานตั้งอยู่ทางเหนือของคาซัคสถาน (Botai วัฒนธรรม), JAWS กวางไม้ สังเกตเห็นบนฟันของม้าสวมใส่เหล่านี้ก็เกิดจาก และระบุร่องรอยของน้ำนมของแมร์ในองค์ประกอบของเครื่องปั้นดินเผาพบ นอกจากนี้ กระดูกเพาะพันธุ์ที่ปรับปรุงบนไซต์นี้อยู่ใกล้กับที่ของม้าบ้าน แต่แตกต่างจากของม้าป่าแห่งเดียวกันน้อย ม้าป่าหนีไปจากคนพื้นที่: ป่าขนาดใหญ่ของยุโรปตะวันออกหรือเอเชียถิ่นทุรกันดาร Tarpans ป่าล่าสุดมีที่สิ้นสุดของศตวรรษที่ 19 และม้าของ Przhevalsky, rediscovered ในมองโกเลียใน 1879 ชีวิตปัจจุบันในการสำรองหรือ parole วันสูญบางม้า อย่างไรก็ตาม เช่น mustangs อเมริกาเหนือ อยู่ในความเป็นอิสระทั้งหมดของมนุษย์ เหล่านี้จะไม่พัฒนม้าป่า แต่ลูกหลานของบุคคลในประเทศหนี และแปลงกลับเป็นป่า (Feral ม้า)ตั้งแต่ของ domestication ม้าได้ถูกใช้ โดยมนุษย์ในรูปแบบต่าง ๆเร็ว ๆ นี้ และมากกว่า 3000 ปี แล้วสำคัญกองทัพ มันได้มากขึ้นขณะนี้เฉพาะบทบาทอุปมาในเหตุการณ์อย่างเป็นทางการ บางประเทศอย่างไรก็ตามพร้อม ด้วยตำรวจติด (แคนาดา ตัวอย่าง)

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

วิวัฒนาการของครอบครัว equidae รวมถึงผู้แทนที่มีชื่อเสียงเก่าแก่ที่สุดวันที่กลับไปประมาณ 54 ล้านปีที่แล้วมีความซับซ้อนและวรรรณได้ไม่ดีนัก The Equus กะ(ซึ่งรวมถึงลาและจวบจนทุกวันนี้)จะมีประมาณ 5 ล้านปีที่แล้ว บรรพบุรุษของม้าในประเทศที่มีปรากฏในทวีปอเมริกาและจากนั้นจึงแพร่หลายมากใน ภูมิภาค เอเชียและในยุโรปมี 30 , 000 ถึง 13 , 000 ปีที่แล้วเขาก็เป็นเรื่องของการรับรองก่อนประวัติศาสตร์จำนวนมากในประเทศฝรั่งเศส( chauvet lascaux ถ้ำและเป็นตัวอย่าง)และในประเทศสเปน( altamira ) มี 10 , 000 ถึง 15 , 000 ปีที่ผ่านมาม้าที่จะหายไปในอเมริกา - ในช่วงเวลาเดียวกันกับที่ megafauna แบบอเมริกันทั้งหมดที่ให้มีมอนสเตอร์เควสท์ถูกปรับปรุงว่าในช่วงต้นศตวรรษที่สิบหกที่นำมาใช้ใน CONQUISTADORES .
ได้การศึกษาทางพันธุกรรมได้แสดงให้เห็นว่ามีหลาย ประเภท ของม้าป่ารวมทั้งม้าขนาดเล็กรุดหน้าขึ้นเป็น tarpan ( The Equus จัดให้ ferus ferus )และม้าของ prjevalski ( The Equus จัดให้ przewalskii ferus )ที่อาศัยอยู่มากในช่วงกลางพบ(ทุ่งหญ้าที่ราบ)และม้ามากขึ้นขนาดใหญ่อยู่ในป่าทำให้อยู่ในบ้านของม้าจะมีเกิดขึ้นในสถานที่ที่หลากหลายชนเผ่าต่างๆของม้าในประเทศอยู่ในปัจจุบัน( The Equus จัดให้ caballus ferus )พบว่าที่มาของพวกเขาในหนึ่งหรืออื่นๆของรูปแบบป่าเหล่านี้
เพื่อเรียนรู้เพิ่มเติมโปรดดูแบข้อของม้า.
วันที่ทำให้อยู่ในบ้านของม้าที่มีลักษณะคล้ายกับที่ของสัตว์อื่นๆจำนวนมากขึ้นอยู่กับข้อพิพาท เราทราบดีว่าเพื่อ 3,500 ปีก่อนก.ศป. - C . ม้าเชื่องได้ในที่ราบของ ภูมิภาค เอเชียกลาง ในการใช้งานในสถานที่ทางโบราณคดีที่ตั้งอยู่ในด้านทิศเหนือของคาซัคสถาน( botai วัฒนธรรม)ก็พบบันทึกไว้ด้วยว่าคมเขี้ยวของเขากวางกวางที่อยู่บนฟันของม้าของการติดตามที่จากการสวมใส่โดยมีสาเหตุมาจากคมเขี้ยวเหล่านี้และระบุร่องรอยของนมม้าในองค์ประกอบของที่พัก ในการเพิ่มequines กระดูกที่ใส่ในวันนี้ในเว็บไซต์นี้จะได้อยู่ใกล้กับม้าในประเทศเหล่านั้นแต่แตกต่างจากม้าป่าในยุคเดียวกันกับที่
ทีละน้อยโดยม้าป่าที่มีผู้ ลี้ภัย ในพื้นที่อยู่ห่างจากคนป่าขนาดใหญ่ในถิ่นทุรกันดารหรือยุโรป ภาค ตะวันออกของเอเชียtarpans ป่าครั้งสุดท้ายที่จะปิดอยู่ในช่วงปลายของศตวรรษที่สิบเก้าและม้าได้ของ prjevalski ทำในมองโกเลียใน 1879 ไม่มีอีกต่อไปชีวิตในวันนี้ว่าในขอสงวนสิทธิ์หรือในแบบกึ่ง - เสรีภาพ
ม้าแต่อย่างไรก็ตามในบาง mustangs ได้เช่นในอเมริกาเหนืออยู่ในความเป็นอิสระทั้งหมดของสิทธิที่เหล่านี้ไม่ได้ม้าป่าอย่างเคร่งครัดด้วยแต่ลูกหลานของผู้ใช้บริการแบบเฉพาะรายในประเทศได้หนีออกมาและกลายเป็นป่า( feraux ม้า)
เนื่องจากทำให้อยู่ในบ้านของม้าที่มีการใช้งานโดยคนในรูปแบบต่างๆ
เป็นอย่างมากได้อย่างรวดเร็วและมีอายุมากกว่า 3 , 000 ปีที่มันได้รับการที่สำคัญของกองทัพที่มีมากกว่านี้อีกที่มีบทบาทเป็นอุปมาที่อยู่ในเหตุการณ์อย่างเป็นทางการ.บางประเทศอย่างไรก็ตามได้รับการจัดให้บริการด้วยตำรวจติดอยู่(แคนาดา)..