นิทานเรื่องลูกหมูสามตัว พร้อมภาพประ

นิทานเรื่องลูกหมูสามตัว พร้อมภาพประกอบ เป็นนิทานที่จะสอนให้เด็กๆเป็นคนขยัน ให้รู้โทษของความขี้เกียจ และประโยชน์ของความขยัน ว่าจะได้ประโยชน์และความภูมิใจอย่างไร เมื่อเราขยัน สอดแทรกไว้ใน นิทานเรื่องลูกหมูสามตัว นี้แล้ว

1. คลิปวีดีโอ เรื่องลูกหมูสามตัว

2. นิทานเรื่องลูกหมูสามตัว


คลิปวีดีโอเรื่องลูกหมูสามตัว


นิทานเรื่องลูกหมูสามตัว ครั้งหนึ่งเมื่อนานมาแล้ว มีแม่หมู กับลูกหมูพี่น้อง 3 ตัว อาศัยอยู่ในที่แห่งหนึ่ง... ลูกหมูตัวโตสุดซึ่งเป็นพี่ใหญ่นั้น เป็นหมูที่ออกที่จะเกียจคร้านเป็นอย่างมาก แล้วก็มักที่จะชอบไปแอบหาที่หลบหลับนอนอยู่ตลอดเวลา ลูกหมูตัวที่สองซึ่งเป็นน้องหมูตัวกลางก็เป็น หมูที่ตะกละเป็นที่สุด จะไม่ชอบทำงาน แม้เวลาทำงานก็จะหาเรื่องพักแล้วกินอาหาร ที่แอบพกเอาติดตัวมาด้วยอยู่เสมอ ๆ แต่ว่าลูกหมูตัวที่สามนั้น เป็นหมูที่ขยันขันแข็ง และชอบทำงาน เป็นอย่างมาก ถึงแม้ว่า น้องหมูตัวสุดท้องจะเป็นหมูที่ขยันขันแข็งทำงานเป็นอย่างมากอย่างไรก็ตามที...

แต่อาหารที่หามาได้นั้นก็ต้องหมดลงไปอย่างรวดเร็วในไม่ช้า ด้วยเป็นเพราะว่า ที่บ้านของเขานั้นมีหมูที่ขี้เกียจกับหมูที่ชอบกินอยู่ตั้งสองตัวนั่นเอง วันหนึ่ง แม่หมูได้พูดขึ้นว่า " ตอนนี้พวกเธอก็โตกันขึ้นมามากแล้ว ถึงเวลา ที่จะต้องแยกย้ายกันออกไปสร้างบ้านเป็นของตัวเองอยู่ที่ข้างนอก..." น้องหมูตัวสุดท้องเมื่อได้ฟังแม่หมูพูดว่าอย่างนั้น ก็ให้เป็นเกิดมีความปิติยินดีขึ้นมาอย่างมาก " เราจะสร้างบ้านของเราแบบไหน แล้วเอาอะไรมาสร้างเป็นบ้านดีนะ??" พี่หมูตัวโตตัวขี้เกียจ เมื่อได้ยินแม่หมูพูดมาว่าเช่นนั้นก็พูดบ่นขึ้นทันที ด้วยเพราะไม่ค่อยชอบที่จะทำงานอยู่แล้วนั่นเอง...ก็เลยโดนแม่หมูดุเอาให้ว่า



" อย่ามามัวบ่นอยู่อย่างนั้นสิ...รีบ ๆ ออกไปจัดการสร้างบ้านเป็นของตัวเองเดียวนี้เลย.." พี่หมูตัวโตจึงจำใจที่จะต้องออกไปสร้างบ้านแต่ก็ด้วยอย่างไม่ค่อยที่จะเต็มใจสักเท่าใดนัก... " อู๊ด อู๊ด..มันเป็นเรื่องที่น่าเบื่อรำคาญเป็นอย่างมาก...แต่ว่าถ้าเป็นบ้านที่ทำด้วยฟางล่ะ.. ใช่สิ เราก็สามารถที่สร้างมันขึ้นมาได้อย่างง่าย ๆ และรวดเร็วอีกเสียด้วย.."

แล้วบ้านที่ทำขึ้นมาจากฟางก็ถูกสร้างขึ้นมาอย่างรวดเร็ว และเสร็จลงในไม่ช้า พี่หมูตัวโตได้มาคุยโวอวดพวกน้อง ๆ หมูว่า " เห็นไหม ฉันสร้างบ้านได้ เสร็จรวดเร็วก่อนใคร ๆ พวกแกจงดูเอาฉันเป็นตัวอย่าง แล้วสร้างบ้านของพวกแก ให้เสร็จขึ้นเร็ว ๆ.. " พี่หมูตัวที่สองได้พูดชมพี่หมูใหญ่ว่า
"พี่เก่งจังสร้างบ้านได้เสร็จรวดเร็ว และวิเศษมากเนี้ยบจริง ๆ "


แต่ว่าน้องหมูตัวที่สามกลับท้วงติงขึ้นว่า " แต่ว่านะ ! บ้านที่ทำขึ้นมาจากฟางนี่น่ะ มันก็คงจะต้านทานลมที่พัดมาแรง ๆไม่ได้เสียน่ะสิ...." เมื่อพี่หมูตัวที่สองได้ฟังเช่นนั้นก็พูดขึ้นว่า" มันเป็นความคิดที่ดีมาก! ถ้าอย่างนั้นเห็นทีว่าเราจะสร้างบ้านของเราด้วยไม้ดีกว่า เพราะมันสามารถที่จะต้านลมที่พัดมาแรง ๆได้ อย่างแน่นอน.."

เมื่อคิดได้ดังนั้นแล้วพี่หมูตัวที่สองก็รีบเข้าไปที่ในป่า แล้วได้เก็บรวบรวมเอาเศษ ไม้มาในทันทีทันใด " ป๊อก ป๊อก !" แล้วก็ตอกตะปูลงไปอย่างนี้อีกหน่อย แค่นี้เอง..เราก็ได้บ้านที่ ทำขึ้นมาจากไม้แข็งแรง เห็นไหมสร้างได้เสร็จเป็นบ้านแล้ว..."จึงเป็นอันว่าพี่หมูตัวที่สองก็ได้ สร้างบ้านของตัวเองที่ทำขึ้นมาจากไม้ได้สำเร็จเสร็จลงเช่นกัน "ดูสิ ! บ้านที่ทำขึ้นมาจากไม้ของข้าสร้างเสร็จแล้วนะ เป็นบ้านที่วิเศษสามารถต้านลมได้อย่างดี อีกเสียด้วย" พี่หมูตัวที่สองพูดแบบคุยโวอวดน้องหมูตัวที่สามอีกเช่นกัน แต่น้องหมูตัวที่สามกลับพูดว่า



" ถึงแม้ว่า บ้านที่ทำขึ้นมาจากไม้นั้นจะต้านลมได้ดีก็จริง แต่มันก็คงจะต้องพังลงมาถ้า มีใครมาบุกโจมตี "พี่หมูตัวที่สองเมื่อได้ฟังเช่นนั้นก็ให้เป็นนึกโกรธน้องหมูขึ้นมาในทันที " แกพูดว่าอะไรของแก ? ถ้ามัวขืนแต่จะมาเดินขนอิฐอะไรของแกอยู่นั่นอย่างช้า ๆ แกก็จะไม่มี ทางสร้างบ้านของแกได้เสร็จลงทันเวลาเพราะว่า！

..อีกไม่นานมันก็จะ ค่ำมืดลงแล้ว เดี๋ยวเถอะ..เดี๋ยวพวกหมาป่ามันก็จะได้เวลาที่จะออกมาหากินของมันเสียด้วยสิ..." น้องหมูตัวที่สามได้พูดว่า " เราเพียงแต่ต้องการที่จะสร้างบ้านของเราด้วยอิฐ ที่แข็งแรงไว้เป็นที่พักอาศัย เพราะมันจะได้ไม่พังลงมาได้อย่างง่าย ๆ แล้วยิ่งไปกว่านั้นแม้ว่าจะมีลมแรง ๆ พัดมาก็จะไม่เป็นอะไรทั้งสิ้น" น้องหมูตัวที่สามได้แบกเอาอิฐมากองรวมกันเอาไว้

แล้วหลังจากนั้นเขาก็ผสมปูนซีเมนต์ แล้วเอามาทาลงไปอีกครั้ง เพื่อทำฐานของบ้านให้แข็งแรง โดยซ้อนอิฐ เรียงกันทีละก้อนทีละก้อนแล้วฉาบด้วยปูนอีกครั้งอย่างเหนียวแน่น... " ปัต! ปัต!จะต้องสร้างบ้านที่แข็งแรงที่สุดมากกว่าใคร" แล้วที่นั่น..พี่หมูทั้งสองตัวก็ได้โผล่หน้าออกมา " นี่มันก็จะค่ำมืดลงแล้วนะ แกมามัวทำอะไรของแกอยู่นั่นแหละ เดี๋ยวเถอะ...เดี๋ยวพวกหมาป่ามันก็จะได้เวลาที่จะ ออกมาหากินของมันแล้ว ...ยิ่งไปกว่านั้นถ้าเกิดแกจะโดนหมาป่ากิน เข้าไปแล้วละก็...ข้าทั้งสองไม่ช่วยนะ..จะบอกให้...

" พี่หมูทั้งสองพูดจบแล้ว ก็รีบแยกย้ายจากไปอย่างรวดเร็ว น้องหมูตัวที่สามได้พูดว่า " ก่ออิฐทีละก้อน ๆ..เรียงขึ้นไป ๆ..เรื่อย ๆ เดียวก็จะได้บ้านที่แข็งแรงป้องกันอันตรายให้ได้ แม้ว่า..หมาป่าจะมาก็ไม่เป็นไร ไม่กลัวหรอก? ... " และแล้วเมื่อความมืดเข้ามาเยือน เมื่อบนท้องฟ้าพระจันทร์ขึ้นจนเต็มดวงแล้ว และในเวลานั้น บ้านที่สร้างขึ้นมาจากอิฐของน้องหมูตัวที่สามก็ สร้างได้สำเร็จลงอย่างเรียบร้อย



" โบวววว์..." ใช่แล้ว...มันเป็นเสียงหอน ของหมาป่าที่ได้เวลาออกมาหากินตามปกติของมัน " โอ้..ทันเวลา พอดิบพอดีเลย..ดีมาก" และเสียงหอนของหมาป่านั้น ก็ทำให้พี่หมูทั้งสองตัว ต้องนั่งกอดเข่าตัวสั่นเทาอยู่ด้วยความสะพึงกลัวเป็นอย่างมาก... " เอก อี้ เอก ๆ " รุ่งเช้า..หมูพี่ ๆ ทั้งสองตัวได้มาหาน้องหมูตัวสุดท้อง และได้ชวนกันกลับมาที่บ้านของตน แม่หมูได้พูดว่า

" พวกเจ้าทั้งสามเก่งและ ทำได้ดีมาก...ดังนั้นต่อแต่นี้ไปพวกเจ้าก็จงออกไปอาศัยหากินกันเองได้แล้ว " เมื่อได้ยินแม่หมูพูดพี่หมูทั้งสองตัวก็พูดบ่นขึ้นมาอีกว่า " ไม่เอาหละ... น่าเบื่อจะตาย แล้วข้าก็เหนื่อยแล้วด้วย"แม่หมูให้เป็นเบื่อหนาระอาใจ กับพี่หมูทั้งสองตัวเป็นอย่างที่สุด ! ในขณะที่ลูกหมูทั้งสามกำลังเดินทางกลับไปที่บ้านของพวกตนอยู่นั้น พลันก

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

นิทานเรื่องลูกหมูสามตัวพร้อมภาพประกอบเป็นนิทานที่จะสอนให้เด็กๆเป็นคนขยันให้รู้โทษของความขี้เกียจและประโยชน์ของความขยันว่าจะได้ประโยชน์และความภูมิใจอย่างไรเมื่อเราขยันสอดแทรกไว้ในนิทานเรื่องลูกหมูสามตัวนี้แล้ว 1 คลิปวีดีโอเรื่องลูกหมูสามตัว2 นิทานเรื่องลูกหมูสามตัวคลิปวีดีโอเรื่องลูกหมูสามตัว นิทานเรื่องลูกหมูสามตัวครั้งหนึ่งเมื่อนานมาแล้วมีแม่หมูกับลูกหมูพี่น้อง 3 ตัวอาศัยอยู่ในที่แห่งหนึ่ง... ลูกหมูตัวโตสุดซึ่งเป็นพี่ใหญ่นั้นเป็นหมูที่ออกที่จะเกียจคร้านเป็นอย่างมากแล้วก็มักที่จะชอบไปแอบหาที่หลบหลับนอนอยู่ตลอดเวลาลูกหมูตัวที่สองซึ่งเป็นน้องหมูตัวกลางก็เป็นหมูที่ตะกละเป็นที่สุดจะไม่ชอบทำงานแม้เวลาทำงานก็จะหาเรื่องพักแล้วกินอาหารที่แอบพกเอาติดตัวมาด้วยอยู่เสมอ PGOAM ๆ แต่ว่าลูกหมูตัวที่สามนั้นเป็นหมูที่ขยันขันแข็งและชอบทำงานเป็นอย่างมากถึงแม้ว่าน้องหมูตัวสุดท้องจะเป็นหมูที่ขยันขันแข็งทำงานเป็นอย่างมากอย่างไรก็ตามที... แต่อาหารที่หามาได้นั้นก็ต้องหมดลงไปอย่างรวดเร็วในไม่ช้า ด้วยเป็นเพราะว่า ที่บ้านของเขานั้นมีหมูที่ขี้เกียจกับหมูที่ชอบกินอยู่ตั้งสองตัวนั่นเอง วันหนึ่ง แม่หมูได้พูดขึ้นว่า " ตอนนี้พวกเธอก็โตกันขึ้นมามากแล้ว ถึงเวลา ที่จะต้องแยกย้ายกันออกไปสร้างบ้านเป็นของตัวเองอยู่ที่ข้างนอก..." น้องหมูตัวสุดท้องเมื่อได้ฟังแม่หมูพูดว่าอย่างนั้น ก็ให้เป็นเกิดมีความปิติยินดีขึ้นมาอย่างมาก " เราจะสร้างบ้านของเราแบบไหน แล้วเอาอะไรมาสร้างเป็นบ้านดีนะ??" พี่หมูตัวโตตัวขี้เกียจ เมื่อได้ยินแม่หมูพูดมาว่าเช่นนั้นก็พูดบ่นขึ้นทันที ด้วยเพราะไม่ค่อยชอบที่จะทำงานอยู่แล้วนั่นเอง...ก็เลยโดนแม่หมูดุเอาให้ว่า "อย่ามามัวบ่นอยู่อย่างนั้นสิ... รีบ PGOAM ๆ ออกไปจัดการสร้างบ้านเป็นของตัวเองเดียวนี้เลย... "พี่หมูตัวโตจึงจำใจที่จะต้องออกไปสร้างบ้านแต่ก็ด้วยอย่างไม่ค่อยที่จะเต็มใจสักเท่าใดนัก... "อู๊ดอู๊ด... มันเป็นเรื่องที่น่าเบื่อรำคาญเป็นอย่างมาก... แต่ว่าถ้าเป็นบ้านที่ทำด้วยฟางล่ะ... ใช่สิเราก็สามารถที่สร้างมันขึ้นมาได้อย่างง่าย PGOAM ๆ และรวดเร็วอีกเสียด้วย..." แล้วบ้านที่ทำขึ้นมาจากฟางก็ถูกสร้างขึ้นมาอย่างรวดเร็ว และเสร็จลงในไม่ช้า พี่หมูตัวโตได้มาคุยโวอวดพวกน้อง ๆ หมูว่า " เห็นไหม ฉันสร้างบ้านได้ เสร็จรวดเร็วก่อนใคร ๆ พวกแกจงดูเอาฉันเป็นตัวอย่าง แล้วสร้างบ้านของพวกแก ให้เสร็จขึ้นเร็ว ๆ.. " พี่หมูตัวที่สองได้พูดชมพี่หมูใหญ่ว่า "พี่เก่งจังสร้างบ้านได้เสร็จรวดเร็ว และวิเศษมากเนี้ยบจริง ๆ " แต่ว่าน้องหมูตัวที่สามกลับท้วงติงขึ้นว่า " แต่ว่านะ ! บ้านที่ทำขึ้นมาจากฟางนี่น่ะ มันก็คงจะต้านทานลมที่พัดมาแรง ๆไม่ได้เสียน่ะสิ...." เมื่อพี่หมูตัวที่สองได้ฟังเช่นนั้นก็พูดขึ้นว่า" มันเป็นความคิดที่ดีมาก! ถ้าอย่างนั้นเห็นทีว่าเราจะสร้างบ้านของเราด้วยไม้ดีกว่า เพราะมันสามารถที่จะต้านลมที่พัดมาแรง ๆได้ อย่างแน่นอน.." เมื่อคิดได้ดังนั้นแล้วพี่หมูตัวที่สองก็รีบเข้าไปที่ในป่า แล้วได้เก็บรวบรวมเอาเศษ ไม้มาในทันทีทันใด " ป๊อก ป๊อก !" แล้วก็ตอกตะปูลงไปอย่างนี้อีกหน่อย แค่นี้เอง..เราก็ได้บ้านที่ ทำขึ้นมาจากไม้แข็งแรง เห็นไหมสร้างได้เสร็จเป็นบ้านแล้ว..."จึงเป็นอันว่าพี่หมูตัวที่สองก็ได้ สร้างบ้านของตัวเองที่ทำขึ้นมาจากไม้ได้สำเร็จเสร็จลงเช่นกัน "ดูสิ ! บ้านที่ทำขึ้นมาจากไม้ของข้าสร้างเสร็จแล้วนะ เป็นบ้านที่วิเศษสามารถต้านลมได้อย่างดี อีกเสียด้วย" พี่หมูตัวที่สองพูดแบบคุยโวอวดน้องหมูตัวที่สามอีกเช่นกัน แต่น้องหมูตัวที่สามกลับพูดว่า " ถึงแม้ว่า บ้านที่ทำขึ้นมาจากไม้นั้นจะต้านลมได้ดีก็จริง แต่มันก็คงจะต้องพังลงมาถ้า มีใครมาบุกโจมตี "พี่หมูตัวที่สองเมื่อได้ฟังเช่นนั้นก็ให้เป็นนึกโกรธน้องหมูขึ้นมาในทันที " แกพูดว่าอะไรของแก ? ถ้ามัวขืนแต่จะมาเดินขนอิฐอะไรของแกอยู่นั่นอย่างช้า ๆ แกก็จะไม่มี ทางสร้างบ้านของแกได้เสร็จลงทันเวลาเพราะว่า！..อีกไม่นานมันก็จะ ค่ำมืดลงแล้ว เดี๋ยวเถอะ..เดี๋ยวพวกหมาป่ามันก็จะได้เวลาที่จะออกมาหากินของมันเสียด้วยสิ..." น้องหมูตัวที่สามได้พูดว่า " เราเพียงแต่ต้องการที่จะสร้างบ้านของเราด้วยอิฐ ที่แข็งแรงไว้เป็นที่พักอาศัย เพราะมันจะได้ไม่พังลงมาได้อย่างง่าย ๆ แล้วยิ่งไปกว่านั้นแม้ว่าจะมีลมแรง ๆ พัดมาก็จะไม่เป็นอะไรทั้งสิ้น" น้องหมูตัวที่สามได้แบกเอาอิฐมากองรวมกันเอาไว้ แล้วหลังจากนั้นเขาก็ผสมปูนซีเมนต์ แล้วเอามาทาลงไปอีกครั้ง เพื่อทำฐานของบ้านให้แข็งแรง โดยซ้อนอิฐ เรียงกันทีละก้อนทีละก้อนแล้วฉาบด้วยปูนอีกครั้งอย่างเหนียวแน่น... " ปัต! ปัต!จะต้องสร้างบ้านที่แข็งแรงที่สุดมากกว่าใคร" แล้วที่นั่น..พี่หมูทั้งสองตัวก็ได้โผล่หน้าออกมา " นี่มันก็จะค่ำมืดลงแล้วนะ แกมามัวทำอะไรของแกอยู่นั่นแหละ เดี๋ยวเถอะ...เดี๋ยวพวกหมาป่ามันก็จะได้เวลาที่จะ ออกมาหากินของมันแล้ว ...ยิ่งไปกว่านั้นถ้าเกิดแกจะโดนหมาป่ากิน เข้าไปแล้วละก็...ข้าทั้งสองไม่ช่วยนะ..จะบอกให้..." พี่หมูทั้งสองพูดจบแล้ว ก็รีบแยกย้ายจากไปอย่างรวดเร็ว น้องหมูตัวที่สามได้พูดว่า " ก่ออิฐทีละก้อน ๆ..เรียงขึ้นไป ๆ..เรื่อย ๆ เดียวก็จะได้บ้านที่แข็งแรงป้องกันอันตรายให้ได้ แม้ว่า..หมาป่าจะมาก็ไม่เป็นไร ไม่กลัวหรอก? ... " และแล้วเมื่อความมืดเข้ามาเยือน เมื่อบนท้องฟ้าพระจันทร์ขึ้นจนเต็มดวงแล้ว และในเวลานั้น บ้านที่สร้างขึ้นมาจากอิฐของน้องหมูตัวที่สามก็ สร้างได้สำเร็จลงอย่างเรียบร้อย


" โบวววว์..." ใช่แล้ว...มันเป็นเสียงหอน ของหมาป่าที่ได้เวลาออกมาหากินตามปกติของมัน " โอ้..ทันเวลา พอดิบพอดีเลย..ดีมาก" และเสียงหอนของหมาป่านั้น ก็ทำให้พี่หมูทั้งสองตัว ต้องนั่งกอดเข่าตัวสั่นเทาอยู่ด้วยความสะพึงกลัวเป็นอย่างมาก... " เอก อี้ เอก ๆ " รุ่งเช้า..หมูพี่ ๆ ทั้งสองตัวได้มาหาน้องหมูตัวสุดท้อง และได้ชวนกันกลับมาที่บ้านของตน แม่หมูได้พูดว่า

" พวกเจ้าทั้งสามเก่งและ ทำได้ดีมาก...ดังนั้นต่อแต่นี้ไปพวกเจ้าก็จงออกไปอาศัยหากินกันเองได้แล้ว " เมื่อได้ยินแม่หมูพูดพี่หมูทั้งสองตัวก็พูดบ่นขึ้นมาอีกว่า " ไม่เอาหละ... น่าเบื่อจะตาย แล้วข้าก็เหนื่อยแล้วด้วย"แม่หมูให้เป็นเบื่อหนาระอาใจ กับพี่หมูทั้งสองตัวเป็นอย่างที่สุด ! ในขณะที่ลูกหมูทั้งสามกำลังเดินทางกลับไปที่บ้านของพวกตนอยู่นั้น พลันก

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

นิทานเรื่องลูกหมูสามตัวพร้อมภาพประกอบ รู้โทษให้ความสามารถของขี้เกียจและ ประโยชน์ของความสามารถขยัน เราขยันเมื่อสอดแทรกไว้ในห้างหุ้นส่วนจำกัดนิทาน เรื่องที่คุณลูกคุณหมูสามคุณตัวนี้แล้ว

1 คลิปวีดีโอเรื่องลูกหมูสามตัว

2 คุณหนึ่งเมื่อครั้งนานมาแล้วมีคุณแม่ คุณหมูกับที่คุณลูกคุณหมูพี่น้อง 3 ตัวอาศัยอยู่ในที่แห่งหนึ่ง ... คุณหมูคุณตัวที่คุณลูกโตคุณสุดซึ่งเป็นคุณพี่ ใหญ่นั้น ตะกละที่คุณหมูเป็นที่สุดจะไม่ชอบ ทำงาน แอบพกที่เอาติดตัวมาด้วยขณะนี้ เสมอ ๆ แต่ว่าที่คุณลูกคุณหมูคุณตัวที่สามนั้นเป็นคุณหมูที่ขยันขันแข็งและชอบทำงานเป็นอย่างมากถึงแม้ว่า ด้วยเป็นเพราะว่า วันหนึ่งแม่หมูได้พูดขึ้นว่า "พวกนี้ตอนเพลงเธอก็โตกันขึ้น มามากแล้วถึงเวลา "จะสร้างเราร้านบ้านของเราแบบไหน แล้วเอาอะไรมาสร้างเป็นร้านบ้านดีนะ ??" พี่หมูตัวโตตัวขี้เกียจ อย่ามามัวบ่นอยู่อย่างนั้นสิ รีบ ๆ ... "อู๊ด ใช่สิ ๆ และเสร็จลงในห้างหุ้นส่วนจำกัดไม่ช้าคุณพี่คุณหมู คุณตัวโตได้มาคุยโวอวดพวกที่คุณน้อง ๆ คุณหมูว่าได้ "เห็นไหมฉันสร้างร้านบ้านได้เสร็จรวดเร็ว ก่อนใคร ๆ พวกแกจงดูเอาฉันเป็นตัวอย่าง arrow แล้วสร้างร้านบ้านของพวกแกให้เสร็จขึ้นเร็ว ๆ .. " และวิเศษมากเนี้ยบจริง ๆ "แต่ว่านะ! ทำที่ร้านบ้านขึ้นมาจากเนชั่ฟางนี่ น่ะมันก็คงจะต้านทานลมที่พัดมาแรง ๆ ไม่ได้เสียน่ะสิ .... " มันเป็นความคิดที่ดีมาก! ๆ ได้ เก็บได้แล้วรวบรวมเอาเศษไม้มา ในห้างหุ้นส่วนจำกัดทันทีทันใด "ป๊อกป๊อก" ก็ตอกแล้วตะปูลงไปอย่างนี้ อีกหน่อยเพลงแค่นี้เอง .. ก็ได้ร้านบ้านเราที่ทำขึ้นมาจากเนชั่ ไม้แข็งแรง "ดูสิ! อีกเสียด้วย " ที่คุณน้องคุณหมู แต่คุณตัวที่สามกลับพูด ว่าได้ "ถึงแม้ว่า มันก็ แต่คงจะคุณต้องพังลงมา ถ้ามีใครมาบุกโจมตี "แกพูดว่าอะไรของแก? ๆ แกก็จะไม่มี ค่ำมืดลงแล้ว น้องหมูตัวที่สามได้พูดว่า " ที่แข็งแรงไว้เป็นที่พักอาศัย แล้วยิ่ง ๆ ไปกว่านั้นแม้ว่าจะ มีลมแรง ๆ พัดมาก็จะไม่เป็นอะไรทั้งสิ้น " เอามาแล้วทาลงไปอีกครั้ง เพื่อทำฐานของร้านบ้านให้แข็งแรงโดยซ้อนอิฐ "ปัต! "มันก็นี่จะค่ำมืดลงแล้ว นะแกมามัวทำอะไรของแกนั่นแหละขณะนี้ ออกมาหากินของมันแล้ว คุณหมูทั้งคุณพี่สองพูดจบแล้วก็ รีบแยกย้ายจากเนชั่ไปอย่างรวดเร็วที่คุณน้องคุณหมูคุณตัวที่สามได้พูดว่าได้ "ก่ออิฐทีละก้อน ๆ .. เรียงขึ้นไป ๆ เรื่อย ๆ .. แม้ว่า .. จะมาหมาป่าก็ไม่เป็นไรไม่กลัว หรอก ? ... "และแล้วเมื่อความมืดเข้ามาเยือน และในเวลานั้น สร้างได้สำเร็จลงอย่างเรียบร้อย"โบวววว์ ... " ... ใช่แล้วมันเป็นเสียงหอน "โอ้ .. ทันเวลาพอดิบพอดีเลย .. ดีมาก" เสียงหอนและของหมาป่านั้นก็ทำให้ คุณพี่คุณหมูทั้งสองคุณตัว "เอกอี้เอก ๆ " รุ่งเช้า .. หมูพี่ ๆ ได้ชวนและกันกลับมาที่ร้านบ้าน ของตนคุณแม่คุณหมูได้พูดว่าได้ "พวกเจ้าทั้งสามเก่งและ " "ไม่เอาหละ ... น่าเบื่อจะตาย ! พลันก

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

นิทานเรื่องลูกหมูสามตัวพร้อมภาพประกอบเป็นนิทานที่จะสอนให้เด็กๆเป็นคนขยันให้รู้โทษของความขี้เกียจและประโยชน์ของความขยันว่าจะได้ประโยชน์และความภูมิใจอย่างไรเมื่อเราขยันสอดแทรกไว้ในนิทานเรื่องลูกหมูสามตัวนี้แล้ว1 . ค้นหาคลปวีดีโอเรื่องลูกหมูการามตัว2 ค้นหานทานเรื่องลูกหมูการามตัวค้นหาคลปวีดีโอเรื่องลูกหมูการามตัวค้นหานทานเรื่องลูกหมูการามตัวครั้งหนึ่งเมื่อนาสาว hmoob าแล้วมีแม่หมูกับลูกหมูพี่น้อง 3 ตัวอาศัยอยู่ในที่แห่งหนึ่ง . . . . . . . . . . . . . . ลูกหมูตัวโตสุดซึ่งเป็นพี่ใหญ่นั้นเป็นหมูที่ออกที่จะเกียจคร้านเป็นอย่างมากแล้วก็มักที่จะชอบไปแอบหาที่หลบหลับนอนอยู่ตลอดเวลาลูกหมูตัวที่สองซึ่งเป็นน้องหมูตัวกลางก็เป็นหมูที่ตะกละเป็นที่สุดจะไม่ชอบทำงานแม้เวลาทำงานก็จะหาเรื่องพักแล้วกินอาหารที่แอบพกเ อาตค้นหาดตัวมาด้วยอยู่เการมอๆแต่ว่าลูกหมูตัวที่การามนั้นเป็นหมูที่ขยันขันแข็งและชอบทำงานเป็นอย่างมากถึงแม้ว่าน้องหมูตัวการุดท้องจะเป็นหมูที่ขยันขันแข็งทำงานเป็นอย่างมากอย่างไรก็ตามที . . . . . . . . . . . . . .แต่อาหารที่หามาได้นั้นก็ต้องหมดลงไปอย่างรวดเร็วในไม่ช้าด้วยเป็นเพราะว่าที่บ้านของเขานั้นมีหมูที่ขี้เกียจกับหมูที่ชอบกินอยู่ตั้งสองตัวนั่นเองวันหนึ่งแม่หมูได้พูดขึ้นว่า”ตอนนี้พวกเธอก็โตกันขึ้นมามากแล้วถึงเวลาที่จะต้องแยกย้ายกันออกไปสร้างบ้านเป็นของ ตัวเองอยู่ที่ข้างนอก " " " " " " " . . . . . . . . . . . . . . น้องหมูตัวการุดท้องเมื่อได้ฟังแม่หมูพูดว่าอย่างนั้นก็ให้เป็นเกค้นหาดมีความปค้นหาค้นหาค้นหาตยนดีขึ้สาว hmoob าอย่างมากเราจะการร้างบ้านของเราแบบไหนแล้วเอาอะไรมาการร้างเป็นบ้านดีนะ " " " " " " " ? ? ? ? ? ? ? พี่หมูตัวโตตัวขี้เกียจเมื่อได้ยค้นหานแม่หมูพูดมาว่าเช่นนั้นก็พูดบ่นขึ้นทันทีด้วยเพราะไม่ค่อยชอบที่จะทำงานอยู่แล้วนั่นเอง . . . . . . . ก็เลยโดนแม่หมูดุเอาให้ว่า " " " " " " " ? ? ? ? ? ? ?" " " " " " อย่ามามัวบ่นอยู่อย่างนั้นในการค้นหา . . . . . . . รีบๆออกไปจัดการการร้างบ้านเป็นของตัวเองเดียวนี้เลย " " " " " " " . . . . . . . . . . . . . . พี่หมูตัวโตจึงจำใจที่จะต้องออกไปการร้างบ้านแต่ก็ด้วยอย่างไม่ค่อยที่จะเต็มใจการักเท่าใดนัก " " " " " " " . . . . . . . . . . . . . . อู๊ดอ . . . . . . . . . . . . . . ู๊ดมันเป็นเรื่องที่น่าเบื่อรำคาญเป็นอย่างมาก . . . . . . . แต่ว่าถ้าเป็นบ้านที่ทำด้วยฟางล่ะ . . . . . . . การค้นหาใช่เราก็การามารถที่การร้างมันขึ