Adèle, une adolescente de bientôt 1

Adèle, une adolescente de bientôt 14 ans, décide de commencer son journal intime en juillet 1914. Nous suivons ainsi sa vie pendant les quatre années de la Grande Guerre. Dans ce journal, elle se confie sur sa vision des événements, ses émotions, ses espoirs et les épreuves personnelles qu'elle doit surmonter. Son témoignage nous éclaire aussi sur les préoccupations du monde rural de l'époque car Adèle habite à la campagne, en Bourgogne, dans le village de Crécy. Elle a deux grands frères : un de 19 ans qui s'appelle Eugène et un autre de 21 ans qui s'appelle Paul. Elle a aussi un petit frère de 10 ans qui s'appelle Julien. Elle aime l'école et plus tard, rêve de devenir institutrice. En cet été 1914, Adèle et sa famille travaillent aux moissons quand, un beau matin d'août, le tocsin retentit. Tout le monde se rend sur la place du village. On commence à réaliser que la guerre est déclarée. Les deux grands frères d'Adèle vont devoir rejoindre leur régiment. La jeune fille s'inquiète pour Eugène dont le tempérament est trop tendre. Mais après le départ des soldats, une autre grave question se pose au village : qui va finir les moissons ? Heureusement, il paraît que la guerre sera courte... Cependant, début septembre, des réfugiés arrivent du nord, fuyant l'avancée des armées allemandes. Dans le même temps, des trains évacuent les soldats blessés. Adèle et sa mère leur portent à boire. Le 12 septembre, l'armée française repousse l'armée allemande lors de la bataille de la Marne et le 24 septembre, on reçoit la première lettre d'Eugène. Ce jour-là, Adèle a 14 ans. Mais aucun des deux frères ne sera rentré pour les vendanges et on commence à leur préparer des vêtements chauds pour l'hiver. A son grand regret, Adèle ne peut plus aller à l'école car elle doit aider à la ferme, alors elle prend des cours de soutien avec Mlle Combe, la maîtresse du village. Le 26 novembre, nouvelle lettre d'Eugène. Il dit que les soldats creusent des tranchées et que la guerre est partie pour durer.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

อะเดล เร็ว ๆ นี้ 14 ปีผู้หญิง ตัดสินใจเริ่มต้น 1914 กรกฎาคมไดอารี่ของเธอ เราทำตามดังนั้นชีวิตของเธอในช่วงปี 4 ของสงครามดี ในหนังสือพิมพ์นี้ เธอ confides ในวิสัยทัศน์ของเขา อารมณ์ ความหวัง และการทดสอบส่วนตัวเธอต้องเอาชนะ พยานของพระองค์ยัง sheds แสงในความกังวลของโลกชนบทของเวลาเนื่องจาก Adele อยู่ชนบท ในเบอร์กันดี ในหมู่บ้านเครซี เธอมีพี่น้องสอง: หนึ่งใน 19 ปีที่เรียกว่า Eugene และอีก 21 ปีที่เรียกว่า Paul นอกจากนี้ยังมีน้องชายอายุ 10 ปีเรียกว่า Julien เธอรักโรงเรียน และในภาย หลัง ความฝันของการเป็น ครู ในฤดูร้อนที่ 1914 อะเดลและครอบครัวของเธอได้เก็บเกี่ยวเมื่อ เสียง tocsin ในเช้าวันหนึ่งในเดือนสิงหาคม ทุกคนไปในหมู่บ้าน หนึ่งเริ่มตระหนักว่า เป็นประกาศสงคราม พี่น้องสองของ Adele จะถึงกองทหารของพวกเขา ห่วงใยเธอ Eugene temperament ซึ่งจะอ่อนเกินไป แต่หลังจากการเดินทางของทหาร คำถามอื่นที่ร้ายแรงที่เกิดขึ้นในหมู่บ้าน: ที่จะเสร็จสิ้นการเก็บเกี่ยวหรือไม่ โชคดี ปรากฏว่า สงครามจะสั้น... อย่างไรก็ตาม ในช่วงต้นเดือนกันยายน อพยพมาจากเหนือ หนีล่วงหน้าของกองทัพเยอรมัน ในเวลาเดียวกัน รถไฟได้รับบาดเจ็บทหาร evacuating อะเดลและแม่ของเธอพกพาไปดื่ม บน 12 กันยายน กองทัพฝรั่งเศสกองทัพเยอรมันในการต่อสู้ของ Marne และ 24 กันยายน repulsed ได้รับจดหมายครั้งแรกจาก Eugene วันที่ Adele เป็น 14 ปี แต่ไม่มีพี่น้องทั้งสองจะถูกส่งกลับสำหรับการเก็บเกี่ยว และเราจะเริ่มเตรียมเสื้อผ้าที่อบอุ่นในฤดูหนาว ริเกร็ตเขาดี Adele สามารถไม่ไปโรงเรียน เพราะมันต้องช่วยในฟาร์ม แล้วก็เรียนสนับสนุนมิสเทิลคอมบ์ เล็กของหมู่บ้าน บน 26 พฤศจิกายน จดหมายใหม่จาก Eugene เขากล่าวว่า ทหารขุด trenches และว่า สงครามคือ บุคคลที่ไปล่าสุด

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

Adele, สาวเกือบ 14 ปีที่ผ่านมาตัดสินใจที่จะเริ่มต้นการบันทึกประจำวันของเธอในเดือนกรกฎาคมปี 1914 เราปฏิบัติตามชีวิตของเขาและในช่วงสี่ปีของสงครามโลกครั้งที่หนึ่ง ในบทความนี้เธอไว้วางใจเกี่ยวกับวิสัยทัศน์ของเหตุการณ์ที่เกิดขึ้น, อารมณ์, ความหวังและความท้าทายส่วนตัวของเธอมีที่จะเอาชนะ คำให้การของเขายังเพิงกังวลของโลกในชนบทของเวลาเพราะ Adele อาศัยอยู่ในชนบทในเบอร์กันดีในหมู่บ้าน Crecy เธอมีพี่ชายสองคน: 19 ปีเก่าชื่อยูจีนและอีก 21 ปีที่เรียกว่าพอล เธอยังมีน้องชายคนเล็ก 10 ปีเรียกว่ามั๊ย เธอรักโรงเรียนและต่อมาความฝันของการเป็นครู ในช่วงฤดู​​ร้อนปี 1914 Adele และครอบครัวของเธอเมื่องานเก็บเกี่ยวเช้าสิงหาคมสวยงามปลุกจะเสียง ทุกคนจะไปที่ลานหมู่บ้าน เราเริ่มตระหนักว่ามีการประกาศสงคราม สองพี่น้องใหญ่ Adele จะต้องเข้าร่วมรัฐบาลของพวกเขา หญิงสาวที่เป็นห่วงเกี่ยวกับยูจีนที่มีอารมณ์อ่อนเกินไป แต่หลังจากที่ทหารที่เหลืออีกคำถามที่ร้ายแรงเกิดขึ้นในหมู่บ้าน: ที่จะเสร็จสิ้นการเก็บเกี่ยว? โชคดีที่มันดูเหมือนว่าสงครามจะสั้น ... แต่ในช่วงต้นเดือนกันยายนผู้ลี้ภัยมาจากทางทิศเหนือหนีก้าวหน้ากองทัพเยอรมัน ในเวลาเดียวกันรถไฟอพยพทหารบาดเจ็บ Adele และแม่ของเธอพกเครื่องดื่มของพวกเขา เมื่อวันที่ 12 กันยายนกองทัพฝรั่งเศสขับไล่กองทัพเยอรมันในการรบของ Marne และวันที่ 24 กันยายนที่คุณได้รับตัวอักษรตัวแรกของยูจีน ในวันนั้น, Adele คือ 14 ปี แต่ไม่มีผู้ใดของพี่น้องทั้งสองคนจะกลับมาสำหรับการเก็บเกี่ยวและเราเริ่มที่จะเตรียมเสื้อผ้าที่อบอุ่นของพวกเขาสำหรับฤดูหนาว เสียใจที่ดีของเขา, Adele ไม่สามารถไปโรงเรียนเพราะเธอมีที่จะช่วยในฟาร์มเพื่อให้เธอใช้เวลากับการสอนนางสาวคอมบีผู้เป็นที่รักของหมู่บ้าน เมื่อวันที่ 26 พฤศจิกายนจดหมายของยูจีนอีก เขากล่าวว่าทหารขุดสนามเพลาะและสงครามที่จะอยู่ที่นี่

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

พอให้เป็นวัยรุ่นของในเร็วๆนี้ 14 ปีจึงได้ตัดสินใจที่จะเริ่มไดอารี่ของเขาในเดือนกรกฎาคมค . ศ . 1914 เราทำตามอายุการใช้งานของเขาในช่วง 4 ปีที่ผ่านมาของสงครามที่ยอดเยี่ยม ในคู่มือฉบับนี้ให้เธอในวิสัยทัศน์ของคนกับมรรคาของเหตุการณ์ที่ให้อารมณ์ความรู้สึกของเขาให้ความหวังและความยากลำบากที่ว่ามันต้องส่วนตัวสามารถเอาชนะได้การให้ปากคำของเขาและเรายังจะให้ความเข้าใจที่ลึกซึ้งในความกังวลของโลกในเขตชนบทของเวลาเพราะพอจะอาศัยอยู่ในเขตชนบทที่มีในสีม่วงแดงที่ให้ในหมู่บ้าน Crecy ได้ เธอมีขนาดใหญ่สองพี่น้อง : 19 ปีที่ 21 และอีกแห่งหนึ่งคือยูจีนปีซึ่งเรียกว่าพอลได้ นอกจากนี้ยังมีที่น้องชายของ 10 ปีซึ่งเรียกว่าปิติ เธอรักที่ใช้ในโรงเรียนและรุ่นที่สูงกว่าความฝันที่จะเป็นต้องสืบเสาะหาคุณครูคนเก่าได้ ในปี 1914 นี้