Ionesco a essayé d’apprendre l’angl

Ionesco a essayé d’apprendre l’anglais via cette méthode. Les phrases d’Assimil, l’ont inspirés après les avoir lu et relu. Il s’aperçut du grand nombre de clichés que véhiculent ces manuels. Pour Ionesco, ce fut une illumination. La teneur des dialogues, sobres mais sans rapport les uns par rapport aux autres, montre l’absurdité de cette apprentissage mécanique. A travers sa pièce, il essaye de faire prendre conscience à ses contemporains, de vérités essentielles à travers des divers clichés. Il montre que communiquer des banalités est une manière de ne pas communiquer, de ne pas se se dire les choses. Il a repris pour les besoins de sa pièce, les mêmes personnages (sauf le pompier) et les mêmes clichés que ceux présents dans la méthode Assimil. Ils les réutilisent systématiquement.A travers sa pièce, l’auteur en profite pour transmettre de nombreux messages et critiques. Ainsi, les personnages sont incapables de se dire des vérités et à avoir un dialogue vrai et profond. Tout n’est que politesse, le discours est policé et attendu. Ionesco juge très durement les personnes appartenant à la bourgeoisie. Dans un extrait par exemple, il s’amuse de la similitude des noms. Ils portent tous les mêmes noms parce-qu’ils se ressemblent dans leur manière d’être. Ils sont tous en quelques sortes des Bobby Watson ou des Smith. Il est intéressant pour éclairer notre analyse, qu’Eugène Ionesco portait le même nom que son père. Ionesco avait d’ailleurs des relations difficiles avec lui . C’était un moyen à l’époque de marquer la filiation et son appartenance à une grande famille. Ce détail dans la pièce n’est pas anodin. L’absurde est le coeur de la pièce, puisqu’il n’y a ni logique, ni intrigue. Ionesco utilise quatre sortes d’outils théâtrales dans sa pièce pour leur donner un aspect ridicule et grotesque. Il utilise à foison la répétition, les clichés, les coïncidences et la contradiction. Le monde de l’étrange, du bizarre, de l’inexplicable est roi dans le théâtre de Ionesco. n sens total du langage
Une analyse des procédés de langage utilisés par Ionesco est intéressante car elle permet de mettre en évidence, les intentions à la fois ludiques et comiques de l’auteur. Mais également on peut mettre en lumières les intentions plus profondes de Ionesco. Ainsi la thématique de l’angoisse est omniprésente dans un monde où règne le non-sens et les non-dits.
Quelles sont les dialogues des personnages principaux ? Des banalités, des lieux communs et des politesses. Rien, ou pas grand chose, en faite. Le langage dans la pièce est vide, plat. Il n’y a aucun degré de compréhension dans la communication. Il y a de nombreux stéréotypes langagiers comme exemple lors les échanges sur le coût de la vie et de la nourriture dans la scène 7.
Il y a une mécanique du langage. A la fin de la pièce, le langage se perd et se meurt. C’est ici que le non-sens total s’exprime le mieux. Les procédés utilisés pour parvenir à une absence de parole sont variés :

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

Ionesco ได้พยายามเรียนภาษาอังกฤษผ่านวิธีนี้ ประโยค Assimil ประการที่สามมีอ่านและอ่าน เขาเห็นภาพที่สื่อคู่มือเหล่านี้จำนวนมาก สำหรับ Ionesco ก็มีแสงสว่าง เนื้อหาของประเด็น เงียบขรึมแต่ไม่เกี่ยวข้องกัน แสดง absurdity นี้เรียนรู้เครื่องจักรกล ผ่านการเล่นของเขา เขาพยายามจิตสำนึกเพื่อ contemporaries ของเขา ของสัจธรรมสำคัญผ่านช็อตต่าง ๆ แสดงว่าสื่อสาร trivialities เป็นวิธีไม่สื่อสาร การพูดสิ่ง มันดำเนินต่อความต้องการของเล่นของเขา ตัวเดียว (ยกเว้นนักดับเพลิง) และสำนวนซ้ำ ๆ ซาก ๆ เหมือนกันกว่าที่ปัจจุบันในวิธีการ Assimil พวกไซพวกเขาอย่างเป็นระบบ ผ่านการเล่นของเขา ผู้เขียนได้โอกาสในการถ่ายทอดข้อความและรีวิวจากหลาย ดังนั้น อักขระไม่สามารถพูดจริง และพูดคุยจริงและลึก ทุกอย่างที่เป็น politeness ตำรวจพูด และรอ Ionesco ตัดสินบุคคลของ bourgeoisie ดุมาก ในตัวอย่างก่อน มัน amuses เฉพาะชื่อ พวกเขาดำเนินการเหมือนชื่อเพราะเป็นเหมือนคนที่ พวกเขาได้ในบางชนิดของ Watson บ๊อบบี้และสมิธ เป็นที่น่าสนใจให้เราวิเคราะห์ Eugène Ionesco แบกชื่อเดียวกับพ่อของเขา Ionesco ยากจริง ๆ ความสัมพันธ์กับเขาได้ มันเป็นแบบในขณะเครื่องหมาย filiation และเขาเป็นสมาชิกครอบครัวขนาดใหญ่ รายละเอียดนี้ในห้องไม่ได้เล็กน้อย ไร้สาระเป็นของชิ้น เพราะมันไม่มีตรรกะหรือแผนการ Ionesco ใช้สี่ชนิดของเครื่องมือละครในการเล่นของเขาเพื่อให้ดูประหลาด และน่าหัวเราะ ใช้ซ้ำมากมาย เงา สอดคล้องต้องกัน และขัดแย้ง โลกแปลก หลุดโลก มายมายที่เป็นกษัตริย์ในละคร Ionesco รวม n ความหมายของภาษาการวิเคราะห์กระบวนการภาษาที่ใช้ โดย Ionesco เป็นที่น่าสนใจ เพราะจะช่วยเน้น ความตั้งใจ comedic และขี้เล่นของผู้เขียน แต่ยัง มีไฟคิดยิ่งลึก Ionesco รูปแบบของความปวดร้าวจึงรตุในโลก reigns ที่เหลวไหลและ silencesประเด็นของตัวละครหลักมีอะไรบ้าง Trivialities พื้นที่ส่วนกลาง และ courtesies ไม่มีอะไร หรือไม่มาก ในความเป็นจริง ภาษาในห้องเปล่า แบน ระดับความเข้าใจในการสื่อสารไม่ได้ มีหลายภาษามักเป็นตัวอย่างในระหว่างแลกเปลี่ยนต้นทุนของชีวิตและอาหารในฉาก 7กลศาสตร์ภาษาได้ เมื่อสิ้นสุดการเล่น ภาษาหายไป และจะตาย ที่นี่จะว่า เหลวไหลรวมเป็นส่วนแสดง กระบวนการที่ใช้เพื่อให้เกิดการขาดงานของเสียงแตกต่างกัน:

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

Ionesco ได้พยายามที่จะเรียนรู้ภาษาอังกฤษผ่านทางวิธีนี้ ประโยค Assimil, แรงบันดาลใจหลังจากที่ได้อ่านและอ่าน เขาสังเกตเห็นจำนวนมากของภาพที่ถ่ายทอดคู่มือเหล่านี้ สำหรับ Ionesco มันเป็นไฟส่องสว่าง เนื้อหาของการหารือที่เรียบง่าย แต่ไม่ได้เกี่ยวข้องกับแต่ละอื่น ๆ แสดงให้เห็นถึงความไร้สาระของการเรียนรู้ท่องจำนี้ ผ่านการเล่นของเขาเขาพยายามที่จะสร้างความตระหนักในหมู่โคตรจริงที่สำคัญผ่านclichésต่างๆ มันแสดงให้เห็นว่าซ้ำซากที่บอกเป็นวิธีการสื่อสารไม่ได้ที่จะไม่พูดสิ่งที่ เขากลับมาเพื่อวัตถุประสงค์ในการเล่นของเขาตัวละครเดียวกัน (ยกเว้นดับเพลิง) และซ้ำซากเช่นเดียวกับผู้ที่อยู่ในวิธีการ Assimil พวกเขารีไซเคิลsystématiquement.Aผ่านการเล่นของเขาที่ผู้เขียนใช้โอกาสในการถ่ายทอดข้อความจำนวนมากและมีการวิพากษ์วิจารณ์ ดังนั้นตัวอักษรที่ไม่สามารถที่จะบอกความจริงและจะมีการเจรจาที่แท้จริงและลึก ทุกอย่างเป็นคำพูดที่สุภาพและอารยะคาดว่า Ionesco อย่างรุนแรงตัดสินคนที่อยู่ในสังคม ในข้อความที่ตัดตอนมาเช่นเขาสนุกกับความคล้ายคลึงกันของชื่อ พวกเขาทั้งหมดดำเนินการชื่อเดียวกันยังเพราะพวกเขามีความคล้ายคลึงกันในทางของพวกเขาถูก พวกเขาทั้งหมดในบางชนิดของบ๊อบบี้วัตสันหรือสมิ ธ เป็นที่น่าสนใจเพื่อเพิ่มความสว่างการวิเคราะห์ของเรา, ยู Ionesco มีชื่อเดียวกับพ่อของเขา Ionesco มีความสัมพันธ์ที่ยากลำบากกับเขา มันเป็นวิธีการที่จะทำเครื่องหมายช่วงเวลาของความร่วมมือและเป็นของครอบครัวใหญ่ รายละเอียดในห้องนี้ไม่ได้เป็นที่น่ารำคาญ ไร้สาระเป็นหัวใจของห้องพักเนื่องจากมีทั้งตรรกะหรือพล็อต Ionesco ใช้สี่ชนิดของเครื่องมือการแสดงละครในห้องของเธอเพื่อให้พวกเขาไร้สาระและแปลกประหลาด มันใช้ซ้ำมากมาย, clichésบังเอิญและความขัดแย้ง โลกของแปลกที่แปลกประหลาดอธิบายไม่ได้เป็นกษัตริย์ในโรงละครของ Ionesco n ความหมายรวมของภาษา
การวิเคราะห์กระบวนการภาษาที่ใช้โดย Ionesco เป็นที่น่าสนใจเพราะจะช่วยให้ความตั้งใจที่จะเน้นทั้งขี้เล่นและผู้เขียนการ์ตูน แต่ยังเป็นไปได้ที่จะจุดไฟความตั้งใจลึกของ Ionesco ดังนั้นรูปแบบของความวิตกกังวลขจรขจายโลกของเรื่องไร้สาระและไม่ได้พูด.
อะไรคือบทสนทนาของตัวละครหลัก? ซ้ำซาก, commonplaces และมารยาท ไม่มีอะไรหรือน้อยมากในการทำ ภาษาในห้องที่ว่างเปล่าแบน มีระดับของความเข้าใจในการสื่อสารไม่เป็น มีแบบแผนหลายภาษาเป็นตัวอย่างในระหว่างการแลกเปลี่ยนกับค่าใช้จ่ายของที่อยู่อาศัยและอาหารในฉากที่มี 7.
มีภาษากล ในตอนท้ายของการเล่นภาษาที่จะหายไปและเสียชีวิต ที่นี่เป็นที่ไร้สาระทั้งหมดจะแสดงที่ดีที่สุด กระบวนการใช้เพื่อให้เกิดการขาดการพูดจะแตกต่างกัน:

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

Ionesco ได้พยายามที่จะเรียนรู้ภาษาอังกฤษผ่านวิธีนี้ได้ วลีที่มีแรงบันดาลใจให้โดนกลืนของหลังจากได้มีการอ่านและการอ่านซ้ำได้ เขาก็ตระหนักได้ว่าจำนวนของภาพที่แสดงให้เห็นคู่มือเหล่านี้ได้ ในการนี้เป็น Ionesco ยุคสว่าง เนื้อหาของกล่องโต้ตอบให้เรียบง่ายแต่ไม่มีรายงานที่เกี่ยวข้องกันจะแสดงท่าทีถ้อยทีถ้อยอาศัยเพียงใดของกลไกการเรียนรู้นี้ ผ่านส่วนหนึ่งของมัน ,เขาพยายามที่จะนำไปสู่ความรู้สึกผิดชอบชั่วดีของความจริงที่สำคัญ , 365 Together ผ่านทางการถ่ายภาพที่หลากหลาย มันแสดงให้เห็นว่ามีการติดต่อสื่อสารเป็นวิธีที่ไม่ซ้ำซากจำเจต่างๆสำหรับใช้ในการติดต่อสื่อสารไม่ได้พูดในสิ่งที่ได้ กลับมาทำงานต่อได้สำหรับความต้องการใช้งานของชิ้นส่วนของเขาซึ่งเป็นระบบเดียวกับตัวอักษร ( ยกเว้นพนักงานดับเพลิง ) และเหมือนกับฟิล์มเนกาทีฟที่ว่าผู้ที่มีอยู่ในวิธีการที่โดนกลืนไปได้พวกเขาสำหรับการนำกลับมาใช้ใหม่ได้อย่างเป็นระบบด้วยส่วนหนึ่งที่ผู้สร้างในโอกาสนี้ในการแสดงให้เห็นถึงข้อความจำนวนมากและการวิจารณ์ เป็นการดีที่จะมีอักขระไม่สามารถบอกความจริงและมีการโต้ตอบที่แท้จริงและลึกซึ้ง ไม่ใช่ทุกอย่างที่จะปฏิบัติตามกฎหมายอย่างเคร่งครัดที่ให้เสียงพูดที่ตำรวจและรอคอย ( เสียง ) ห้าวเป็นอย่างมากที่ผู้พิพากษา Ionesco บุคคลที่เป็นของตระกูลชนชั้นกลางระดับสูง ในข้อความที่ตัดตอนมาจากตัวอย่างเช่นเขาจะรู้สึกขบขันโดยชื่อความคล้ายคลึงกัน ห้องพักทั้งหมดมีชื่อเดียวกันเนื่องจากพวกเขาจะมีลักษณะที่คล้ายกันในวิธีที่พวกเขากำลังได้ ห้องพักทั้งหมดอยู่ในเพียงไม่กี่ชนิดที่บ๊อบบี้ Watson หรือสมิธ ที่น่าสนใจก็คือการวิเคราะห์ของเราที่ 18:28 Eugene Ionesco ถูกสวมใส่เป็นชื่อเดียวกันกับบิดาของเขา นอกจากนี้ยังมีความสัมพันธ์กับความยากลำบาก Ionesco กับเขา . .มันเป็นขนาดกลางในช่วงเวลาที่มีการทำเครื่องหมายการเข้าร่วมและเป็นของครอบครัวขนาดใหญ่ได้ รายละเอียดในนี้ไม่มีชิ้นงานที่ไม่มีสาระได้ ไร้สาระที่เป็นหัวใจของห้องและเนื่องจากไม่มีทางลอจิกและไม่สนใจได้ Ionesco ใช้สี่ชนิดเครื่องมือทางการละครในส่วนหนึ่งของมันในการทำให้พวกเขามีเรื่องน่าขันพิลึกพิลั่น Aspect และได้ โดยจะใช้การทำซ้ำที่มีอยู่มากมายซึ่งเป็นฟิล์มเนกาทีฟ ,การทบทวนและมีความขัดแย้งกันได้ โลกของแปลกๆที่น่ามหัศจรรย์ใจของห้องขังเป็นกษัตริย์ในโฮมเธียเตอร์ของ Ionesco n ซึ่งหมายความว่าภาษารวมการวิเคราะห์กระบวนการ 2
4 ของภาษาที่ใช้โดย Ionesco เป็นเรื่องที่น่าสนใจเพราะมันจะช่วยให้คุณสามารถเน้นให้ความตั้งใจในเวลาที่มอบความสนุกสนานและการแสดงตลกของผู้เขียนแต่เรายังสามารถเลื่อนแถบสีไปที่ลึกซึ้งมากความตั้งใจของ Ionesco ได้ ดังนั้นจึงมีการลักษณะของความเจ็บปวดแสนสาหัสถึงอย่างไรก็ตามความทรงจำแห่งในโลกที่ครอบครองความรู้สึกที่ไม่ใช่และไม่ใช่เป็นการพูดได้
อะไรคือสิ่งที่กล่องโต้ตอบของหน้าหลักของอักขระ ? การให้และการยอมรับความเอื้อเฟื้อทาง bromides ซ้ำซากจำเจต่างๆได้ ไม่มีอะไรหรือไม่ได้มากนักในการทำ ภาษาที่ใช้ในห้องว่างให้เรียบไม่มีระดับของการทำความเข้าใจในการสื่อสารได้ มีหลายภาษาการเหมารวมเป็นผู้เชี่ยวชาญด้านการตัวอย่างเมื่อใช้การเปลี่ยนสินค้าในต้นทุนของการดำรงชีวิตและอาหารที่อยู่ในฉากที่ 7
มีกลไกของภาษานั้น ในตอนท้ายของชิ้นงานในภาษาที่ขาดหายไปและกำลังจะตายได้ ในที่นี้คือการที่ไม่ใช่ความหมายที่ดีที่สุดคือการแสดงออกได้ทั้งหมดกระบวนการที่ใช้ในการนำมาใช้เพื่อให้เกิดการขาดงานของเสียงพูดมีความหลากหลายโดย :