Les Quinze-Vingts se mettent à dout

Les Quinze-Vingts se mettent à douter de « l’infaillibilité » de leur maître et se laissent séduire par « l’opinion erronée » de ceux qui ont des yeux ». En juxtaposant ces deux termes, Voltaire tourne l’Eglise en dérision car il fait évidemment référence au dogme de l’infaillibilité pontificale.


Le professeur prend le pouvoir en se rendant « maître des aumônes », il impose ainsi une domination économique par le moyen d’une sorte d’escroquerie. Suite à cela, « personne n’osa lui résister ». L’auteur dénonce par ce passage, les moyens qu’utilisent les despotes pour asseoir leur pouvoir

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

"Quinze-Vingts เริ่มสงสัยของ"ความถูกต้อง"ของอาจารย์ และถูกล่อลวง โดย"เห็นผิด"ของผู้ที่มีตา โดยเงื่อนไขเหล่านี้สองห้อง Voltaire เปิดโบสถ์ใน derision เพราะมันเห็นได้ชัดว่าหมายถึงหลักของความถูกต้องของสันตะปาปา ศาสตราจารย์เอาอำนาจ 'หลักของการทาน' จึงกำหนดการปกครองเศรษฐกิจโดยวิธีการเรียงลำดับบางอย่างของการหลอกลวง เป็นผล "ไม่มีใครกล้าต่อต้านเขา" ผู้เขียนประนามสองวิธีที่ใช้ผู้เผด็จการเพื่อรวมพลังของพวกเขา โดยทางนี้

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

อีกสามร้อยเริ่มที่จะสงสัย "ความถูกต้อง" ของเจ้านายของพวกเขาและจะถูกล่อลวงโดย "เข้าใจผิดมุมมอง" ของบรรดาผู้ที่มีดวงตา. " เคียงคู่สองข้อตกลงเหล่านี้จะเปลี่ยนวอลแตร์คริสตจักรในการดูถูกเพราะมันเห็นได้ชัดว่าหมายถึงความเชื่อของความถูกต้องของสมเด็จพระสันตะปาปา.


ครูต้องใช้อำนาจโดยไป "ทานต้นแบบ" มันจึงมีการเรียกเก็บการปกครองโดยวิธีการทางเศรษฐกิจ การจัดเรียงของการหลอกลวง เป็นผลให้ "ไม่มีใครกล้าต่อต้านเขา." ผู้เขียนประณามเรื่องนี้ทางวิธีการที่ใช้โดยทรราชที่จะรวมอำนาจของพวกเขา

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

1580 เริ่มสงสัยว่า " ใช่เลย " เจ้าของของพวกเขาและพวกเขามี " เสน่ห์ " ความเห็นผิด " ในสายตาของคนที่ . . . . . . . มันสองคำเยาะเย้ยอยู่รอบโบสถ์ , วอลแตร์ , เพราะเห็นได้ชัดว่าหมายถึงคำสอนของสมเด็จพระสันตะปาปาที่แน่นอนอาจารย์ขึ้นเวทีไป " งานนี้ " อาจารย์กล่าวว่าเขาจะเป็นหนึ่งในเครื่องมือของอำนาจทางเศรษฐกิจ ดังนั้น " เอไม่มีใครต่อต้านเขา . . . . . . . ผู้เขียนประณามช่องที่ใช้พลังของพวกทรราชย์นั่ง