Et pourtant, il n'en est rien. Par

Et pourtant, il n'en est rien. Par l'expression déjà, le visage incite à la songerie. Ce sourire inquiétant, qui a troublé tant d'écrivains, n'est peut-être que le sourire presque inconscient d'une jeune femme écoutant les joueurs de viole ou de luth engagés par le peintre. Il suffit, en tout cas, à créer le mystère. A vrai dire, ce singulier sourire n'est pas particulier à la Joconde. On le retrouve dans la plupart des visages du Vinci : de la Vierge aux Rochers à la Sainte Anne et au Jean-Baptiste. Il appartient donc moins au modèle qu'au peintre. Il marque la manière de voir et de sentir de l'artiste; ce sourire est le sien. Car, en peignant les portraits des autres hommes, tout artiste peint son propre portrait. Aussi bien, était-ce là l'opinion du grand maître florentin :

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

และยัง ก็ไม่มีอะไร โดยนิพจน์แล้ว หน้ายั่วยุมืด ๆ ยิ้มรบกวนที่มีทุกข์มากมายเขียน คือบางที ยิ้มสติเกือบ viol ฟังหญิงสาวหรือลูทผู้เล่นจ้าง โดยจิตรกร ในกรณีใด ๆ การสร้างความลึกลับเพียง ความจริงจะบอก ไม่เฉพาะกับโมนาลิซ่าสไมล์เอกพจน์นี้ จากใบหน้าของดาวินชี: บริสุทธิ์บนโขดหินแซงต์แอนน์และจอห์นแบบทิส มันเป็นแบบให้จิตรกรน้อย จะทำเครื่องหมายทางการเห็น และความรู้สึกของศิลปิน รอยยิ้มนั้นคือเธอ เนื่องจาก โดยวาดภาพของคนอื่น ๆ ทุกศิลปินวาดภาพของเขาเอง เป็นอย่างดี ที่เป็นความเห็นของเซียน Florentine:

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

แต่มันไม่เป็นเช่นนั้น โดยระยะที่มีอยู่แล้วใบหน้าคบคิดฝัน รอยยิ้มนี้ที่รบกวนความสุขนักเขียนจำนวนมากดังนั้นอาจจะเป็นรอยยิ้มเกือบหมดสติของหญิงสาวคนฟังผู้เล่นไวโอลินหรือพิณที่เกิดขึ้นโดยจิตรกร เพียงแค่ต่อไปเพื่อสร้างความลึกลับ ที่จริงแล้วรอยยิ้มแปลกนี้ไม่ได้โดยเฉพาะอย่างยิ่งกับโมนาลิซ่า มันถูกพบในส่วนของใบหน้าของวินชีพระแม่มารีแห่งภูผาเซนต์แอนน์และจอห์นแบพติส ดังนั้นจึงเป็นเรื่องน้อยกว่ารุ่นจิตรกร ซึ่งนับวิธีการมองเห็นและความรู้สึกของศิลปิน; รอยยิ้มที่เป็นของเขา สำหรับภาพวาดภาพของคนอื่น ๆ ที่ศิลปินภาพวาดของเขาเอง รวมทั้งเป็นที่ความเห็นของต้นแบบฟลอเรนซ์ดี:

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

แต่มันไม่ถูกต้อง โดยการแสดงออกของใบหน้าที่ได้สนับสนุนความคิด มันเป็นรอยยิ้มที่น่ากังวลปัญหาที่นักเขียนหลายคนก็อาจจะไม่ได้สติของหญิงสาวก็ยิ้มให้ผู้เล่นที่ฝ่าฝืนหรือฟังพิณของจิตรกร มันเพียงพอและภายใต้สถานการณ์ใดๆที่สร้างความลึกลับ จริงๆมันเป็นรอยยิ้มที่ไม่ได้แปลกใหม่มหัศจรรย์ เราพบว่าในส่วนของหน้าหิน : เลโอนาร์โดพระแม่มารีเซนต์แอนน์และยอห์นผู้ให้รับบัพติศมา ดังนั้นอย่างน้อยในรูปแบบของจิตรกร มันเป็นสัญลักษณ์ที่เห็นและรู้สึกว่ารอยยิ้มของเธอเป็นศิลปิน ; ; ; ; ; ; ; เพราะในรูปใครวาดโดยศิลปินภาพเหมือนตัวเอง ดี , นี่เป็นคำแนะนำของอาจารย์ : ฟิออเรนติน่า