Gustave Flaubert consacra plus de q

Gustave Flaubert consacra plus de quatre ans à écrire "Madame Bovary" : voilà sans doute l'origine de la construction parfaite qui en fait, encore de nos jours, un des romans les plus lus et les plus étudiés. Quatre ans pendant lesquels Flaubert eut le temps de faire corps avec son personnage, au point de lancer le fameux : "Madame Bovary, c'est moi !", mais aussi de se préparer au scandale qu'allait déclencher sa publication en 1857.

C'est en effet un sacré pavé que lance Flaubert dans la mare bien-pensante de l'époque ! Il montre qu'une femme peut avoir d'autres aspirations que ses devoirs d'épouse et de mère, ose décrire l'infidélité féminine et brise le tabou du suicide, en ce temps où la dépression portait le nom de mélancolie.

Quel cynisme d'avoir intitulé son livre Madame Bovary et non Emma ! Il est vrai que Jane Austen avait déjà utilisé ce prénom pour son roman publié en 1815, et ce n'est certainement pas un hasard si l'héroïne de Flaubert se prénomme ainsi. Choisir "Madame Bovary" c'est rappeler combien la jeune Emma Rouault, nourrie de littérature sentimentale, est prise au piège de son terne mariage avec le médecin de campagne Charles Bovary. Son époux et sa vie sociale sont si différents des illusions forgées au fil de ses lectures que même la naissance de sa fille Berthe ne peut endiguer sa déception. Son ennui est rendu palpable par les longues descriptions que comporte le récit, comme un lent étirement du temps. D'exaltation en désespoir, mais toujours insatisfaite, sous les yeux d'un mari qui ne voit rien, Emma prend des amants - qui l'abandonneront - et s'étourdit de toilettes toujours plus onéreuses, au point de s'endetter de manière irrémédiable...

A l'image d'Emma Bovary, mais aussi de l'écrivain ou de l'artiste en général, plus le rêve d'idéal est élevé, plus décevante est la confrontation avec les réalités de l'existence. Pour ceux qui ne savent pas s'en accommoder, la vie n'est que peine et frustration. Et il ne faut pas attendre de compassion de la société, comme l'illustre cette fable amorale où les méchants (le pharmacien qui vend le poison à Emma, le boutiquier qui l'a ruinée) ne sont pas inquiétés et où les innocents (comme la petite Berthe) voient leur vie brisée sans espoir de réparation.
Du grand art !

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

Gustave Flaubert ใช้เวลามากกว่าสี่ปีเขียน "มาดาม Bovary": นี้คงเป็นจุดเริ่มต้นของการก่อสร้างที่สมบูรณ์แบบซึ่งในความเป็นจริง แม้ วันนี้ หนึ่งกันอย่างแพร่หลายมากที่สุดอ่าน และส่วนใหญ่ศึกษานวนิยาย สี่ปีที่ Flaubert มีเวลาเป็นหนึ่ง ด้วยเขา ณขณะที่ lancer มีชื่อเสียง: "มาดาม Bovary ลิฟท์อย" แต่ ให้เตรียมความพร้อมสำหรับสแกนดัลที่จะประกาศในค.ศ. 1857 มันเป็นจริงหินศักดิ์สิทธิ์เปิด Flaubert ในแมร์ self-righteous แล้ว แสดงว่า ผู้หญิงอาจมีความปรารถนาอื่น ๆ กว่าหน้าที่ของภรรยาและแม่ กล้าอธิบายความไม่ซื่อสัตย์ของหญิง และแบ่งห้ามฆ่าตัวตาย ในเวลานี้ที่ภาวะซึมเศร้าที่แบกชื่อของความเศร้าโศกหนังสือของเขาได้รับอะไรทำของมาดาม Bovary และเอ็มม่าไม่ มันเป็นความจริงว่า เจนออสเตนได้ใช้ชื่อนี้ในนวนิยายของเขาใน 1815 แล้ว และไม่แน่นอนเป็นเรื่องบังเอิญถ้านางเอกของ Flaubert มีชื่อ เลือก "มาดาม Bovary" เป็นการ เตือนว่า การยิงหนุ่มเอ็มม่า Rouault จัด โดยวรรณกรรมอันอ่อนหวาน การติดอยู่ในเขาแต่งงานที่น่าเบื่อกับหมอประเทศ Bovary ชาร์ลส์ สามีของเธอและชีวิตทางสังคมจะต่างจากภาพลวงตาหลอมไปอ่านของเขาว่า แม้เกิด Berthe ลูกสาวไม่ประกอบด้วยผิดหวังของเขา ปัญหาของเขาจะเห็นได้ชัด โดยคำอธิบายที่ยาวในการเล่าเรื่อง เช่นยืดช้าเวลา Exaltation ในความสิ้นหวัง แต่พอเสมอ ภายใต้สายตาของสามีเห็นอะไร เอ็มม่าจะรัก -ที่จะละทิ้ง - stuns เสมอแพงกว่า ณขณะที่หนี้น้ำอย่างถาวร...ภาพของเอ็มม่า Bovary แต่ยังผู้เขียน หรือศิลปิน ทั่วไป เหมาะส่วนใหญ่ฝัน มากขึ้นย่อมจะเผชิญหน้ากับความเป็นจริงของการดำรงอยู่ สำหรับผู้ที่ไม่รู้ว่าชีวิต ชีวิตมีโทษนั้น และแห้ว และหวังความเมตตาสังคม เหมือนในนิทานคุณธรรมนี้เลว (เภสัชกรที่ขายยาพิษให้เอ็มม่า เจ้าของร้านที่มีขนาดเล็ก) ไม่เกี่ยวข้อง และที่บริสุทธิ์ (เช่น Berthe น้อย) ค้นหาชีวิตเสียเกินซ่อมแซม ดีมาก

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

กุสตาฟฟลอว์อุทิศกว่าสี่ปีเขียน "มาดาม Bovary" นี้อาจเป็นที่มาของการก่อสร้างที่สมบูรณ์แบบซึ่งในความเป็นจริงแม้วันนี้มากที่สุดแห่งหนึ่งอ่านนิยายและการศึกษามากที่สุด สี่ปีที่ฟลอว์มีเวลาที่จะเป็นหนึ่งเดียวกับตัวละครของเขาไปยังจุดของการเปิดตัวที่มีชื่อเสียง "มาดาม Bovary, c'est moi!" แต่ก็ยังมีการเตรียมความพร้อมสำหรับเรื่องอื้อฉาวที่เกิดขึ้นที่จะเรียกปล่อยใน 1857 ซี ย่อมเป็นที่ศักดิ์สิทธิ์ปูฟลอว์เปิดตัวในเมียขวาคิดเวลา! มันแสดงให้เห็นว่าผู้หญิงอาจมีแรงบันดาลใจอื่น ๆ นอกเหนือจากหน้าที่ของเขาในฐานะภรรยาและแม่กล้าที่จะอธิบายถึงความไม่ซื่อสัตย์และแบ่งเพศหญิงต้องห้ามของการฆ่าตัวตายในครั้งนี้ดำเนินการที่ภาวะซึมเศร้าชื่อเศร้าโศก. สิ่งที่มนุษย์ของ มีสิทธิได้รับหนังสือของเขามาดาม Bovary และเอ็มม่าไม่ได้! มันเป็นความจริงที่เจนออสเตได้ใช้ชื่อนี้แล้วสำหรับนวนิยายของเขาตีพิมพ์ในปี 1815 และเป็นที่แน่นอนเรื่องบังเอิญที่นางเอกของชื่อฟลอว์เป็นอย่างดี เลือก "มาดาม Bovary" คือจำได้ว่าหนุ่มสาวเอ็มม่า Rouault อาหารวรรณกรรมซาบซึ้งถูกขังอยู่ในการแต่งงานที่น่าเบื่อของเขาไปยังประเทศ Bovary แพทย์ชาร์ลส์ สามีและชีวิตทางสังคมของเธอจะแตกต่างกันดังนั้นภาพปลอมมากกว่าการอ่านของเขาว่าแม้การเกิดของลูกสาวของเขา Bertha สามารถมีความผิดหวังของเขา เบื่อที่จะทำเห็นได้ชัดจากการเล่าเรื่องยาวรวมถึงรายละเอียดเช่นเวลาช้ายืด ในการยกระดับความสิ้นหวัง แต่ไม่พอใจยังคงอยู่ภายใต้สายตาของสามีคนที่เห็นอะไรที่เอ็มม่าจะใช้เวลาคนรัก - คนที่ละทิ้ง - ตะลึงงันและห้องสุขาที่มีราคาแพงกว่ามักจะได้รับการพัฒนาเพื่อให้เป็นหนี้ แก้ไขไม่ได้ ... ภาพของเอ็มม่า Bovary แต่ยังนักเขียนหรือศิลปินทั่วไปอีกต่อไปความฝันที่เหมาะที่น่าผิดหวังมากขึ้นก็คือการเผชิญหน้ากับความเป็นจริงของการดำรงอยู่ สำหรับผู้ที่ไม่สามารถอยู่กับมันชีวิตเป็นเพียงความเจ็บปวดและความยุ่งยาก และไม่ได้คาดหวังความเมตตาของสังคมแสดงตามนิทานศีลธรรมนี้ที่คนชั่ว (เภสัชกรที่ขายยาพิษกับเอ็มม่า, เจ้าของร้านที่ทำลาย) จะไม่ได้เกี่ยวข้องและสถานที่ที่ผู้บริสุทธิ์ (ตามที่ เล็ก ๆ น้อย ๆ Berthe) มีชีวิตของพวกเขาแตกเกินกว่าจะซ่อม. ศิลปะที่ยอดเยี่ยม!

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เขียนโดย Gustave Flaubert ใช้เวลากว่า 4 ปี " มาดามโบวารี " " " " " " " : มีคำถามเกี่ยวกับโครงสร้างของอาคารเดิมที่สมบูรณ์แบบตอนนี้ที่ดีที่สุดของนวนิยายที่อ่านและศึกษา . . . . . . . ในช่วงสี่ปี Gustave Flaubert มีเวลาในการทำร่างกายและนิสัยของเขาได้เปิดตัวที่มีชื่อเสียง " ครับ ! ! ! ! ! ! ! " " " " " " " ,แต่ยังเตรียมปี 1857 ตีพิมพ์เรื่องอื้อฉาว

มันเป็นสิ่งศักดิ์สิทธิ์ของกระเบื้องทิ้งในบ่อเป็น Gustave Flaubert ครั้ง ! ! ! ! ! ! ! นี้แสดงให้เห็นว่าผู้หญิงที่อาจจะมีงานอื่นๆของความเป็นภรรยาและแม่ของหญิงที่กล้าแสดงความไม่ซื่อสัตย์และละเมิดข้อห้ามเมื่อฆ่าตัวตาย , ซึมเศร้าหดหู่

ชื่อ . . . . . . .ผู้ที่ชอบเยาะเย้ยถากถางอะไรหากคุณมีคำถามใดๆสำหรับหนังสือของเขาและเอ็มม่ามาดามโบวารี จริงหรือที่เจนได้ใช้ชื่อนี้ให้เขาปี 1815 นวนิยายถูกตีพิมพ์ในปีนี้แน่นอนไม่ใช่อุบัติเหตุแต่เป็นแบบนี้มันเป็นเฮโรอีน Gustave Flaubert เลือก " มาดามโบวารี " " " " " " " นี่เป็นวิธีที่น้องเอมม่า鲁奥อารมณ์วัฒนธรรมวรรณกรรมติดอยู่ที่น่าเบื่อของการแต่งงานและแพทย์ชนบท bovary ชาร์ล สามีของหล่อนและชีวิตทางสังคมของเธอช่างแตกต่างจากแฟนตาซีอ่านปลอมไหมถ้าเขาเกิดเป็นลูกสาวตัวเองผิดหวังไม่มียั้ง . เขาเบื่ออธิบายที่ชัดเจนรวมถึงเรื่องยาวที่เป็นช้ายืดของเวลา เพิ่ม , สิ้นหวัง ,แต่ยังไม่พอใจที่ได้สามีที่ตามองไม่เห็นเพื่อคนรักเอ็มม่าจะเป็นลมและห้องน้ำที่แพงและไม่สามารถกู้คืนการกู้ยืมเงิน . . . . . . . . . . . . . .

ภาพเอ็มม่า bovary และยังเป็นนักเขียนหรือศิลปินทั่วไปแต่ในความฝันมีอุดมการณ์สูงและน่าผิดหวังมากที่ต้องเผชิญกับความเป็นจริง