Ce roman est une satire du monde de

Ce roman est une satire du monde de l’entreprise japonaise, donc il prétend corriger ce qu’il y a du mauvais dans ce monde. L’auteur se sert des figures rhétoriques telles que : l’ironie, la métaphore, l’hyperbole et la caricature. De cette manière, elle utilise la caricature pour déformer des personnages tels que M. Saito qui est présenté comme une personne grande et obèse, le vice-président comme Dieu , et le président comme le Diable. La protagoniste, qui est aussi la narratrice et l’auteur, descend les échelons de l’entreprise avec de l’humiliation car sa dernière tâche consiste en rester aux toilettes comme « dame pipi ».

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

นวนิยายนี้เป็นการเสียดสีของโลกธุรกิจญี่ปุ่น ดังนั้นที่เขาอ้างว่า ต้องมีดีในโลกนี้ ผู้เขียนใช้ตัวเลขย่อยเช่น: ประชด อุปมา hyperbole และภาพล้อ ด้วยวิธีนี้ จะใช้การ์ตูนล้อเลียนการนำตัวอักษรดังกล่าวเป็นนายค่อยสะดวกที่จะนำเสนอเป็นบุคคลขนาดใหญ่ อ้วน รองประธานพระ และประธานเป็นปีศาจ ตัวเอก ผู้เป็นที่โปรแกรมผู้บรรยายและผู้เขียน ลงระดับของบริษัท ความอัปยศอดสู เพราะงานของเขาสุดท้ายยังคงเกิดเป็น "ผู้หญิงฉี่

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

นิยายเรื่องนี้เป็นถ้อยคำของโลกของธุรกิจญี่ปุ่นดังนั้นจึงเรียกร้องให้แก้ไขสิ่งที่ไม่ดีในโลกนี้ ผู้เขียนใช้ตัวเลขเชิงโวหารเช่นประชดคำอุปมาอธิและการ์ตูนล้อเลียน ด้วยวิธีนี้จะใช้ในการบิดเบือนตัวละครการ์ตูนล้อเลียนดังกล่าวขณะที่นายไซโตะจะนำเสนอเป็นขนาดใหญ่, คนอ้วนรองประธานเป็นพระเจ้าและกรรมการผู้จัดการใหญ่เป็นปีศาจ ตัวเอกของเรื่องซึ่งยังเป็นผู้บรรยายและผู้เขียนมาลงบันไดขององค์กรกับความอัปยศอดสูเป็นงานสุดท้ายของเขาคือการให้ห้องน้ำเป็น "ห้องน้ำดูแล."

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

นิยายเรื่องนี้เป็นการเสียดสีธุรกิจของญี่ปุ่นที่เขากล่าวว่ามีอะไรที่ไม่ถูกต้องที่ถูกต้องบนโลกนี้ ผู้เขียนจะเป็นวาทศิลป์ตัวเลขเช่น : ประชด , คำอุปมา , เกินไปและการเสียดสี วิธีที่เธอใช้ตัวการ์ตูนเป็นรูปเหมือนของนายไซโต้กับคนอ้วน , รองประธานและประธานของพระเจ้าเป็นเหมือนปีศาจ ตัวเอกของเรื่องเป็นผู้เล่าและผู้เขียนของการลดลงในระดับขององค์กรและอับอายเพราะงานสุดท้ายของเขาคือการรักษาสำหรับผู้หญิง " " " " " " " " ห้องน้ำ