M. Sherlock HolmesCe matin- là, M.

M. Sherlock Holmes

Ce matin- là, M. Sherlock Holmes qui, saug les cas assez fréquents où il passait les nuit, se levait tard , était assis devant la table de la salle à manger.Je me tenais près de la cheminée, examinant la canne que notre visiteur de la veille avait oubliée. C’était un joli bâton, solide, terminé par une boule – ce qu’on est convenu d’appeler, « une permission de minuit ».
Immédiatement au-dessous de la pome, un cercle d’or, large de deux centimètres, portait l’inscription et la date suivantes : « À M. James Mortimer, ses amis du C.C.H. – 1884. »
Cette canne, digne, grave, rassurante, ressemblait à celles dont se servent les médecins « vieux jeu ».
« Eh bien, Watson, me dit Holmes, quelles conclusions en tirez-vous ? »
Holmes me tournait le dos et rien ne pouvait lui indiquer mon genre d’occupation.
« Comment savez-vous ce que je fais ? Je crois vraiment que vous avez des yeux derrière la tête.
– Non ; mais j’ai, en face de moi, une caftière en argent, polie comme un miroir. Allons, Watson, communiquez-moi les réflexions que vous suggère l ’examen de cette canne. Nous avon eu la malchance de manquer hier son propriétaire et, puisque nous ignorons le but de sa visite, ce morceau de bois acquiert une certaine importance.
– Je pense, répondis-je, suivant de mon mieux la métode de mon compagnon, que le docteur Mortimer doit être quelque vieux médecin, très occupé et très estimé, puisque ceux qui le connaissent lui ont donné ce témoignage de sympathie.
– Bien, approuva Holmes... très bien !
– Je pense également qu’il y a de grandes probabilités pour que le docteur Mortimer soit un médecin de campagne qui visite la plupart du temps ses malades à pied.
– Pourquoi ?
– Parce que cette canne, fort jolie quand elle était neuve, m’apparaît telement usée que je ne la vois pas entre les mains d’un médecin de ville. L’usure du bout en fer témoigne de longs services.
– Parfètement exact ! approuva Holmes.
– Et puis, il y a encore ces mot : « Ses amis du C.C.H. » Je devine qu’il s’agit d’un société de chasse... Le docteur aura soigné quelques-uns de ses membres qui, en reconnaissance, lui auront offert ce petit cadeau.
– En vérité, Watson, vous vous surpassez, fit Holmes, en reculant sa chaise pour allumer une cigarette. Je dois avouer que, dans tous les rapports que vous avez bien voulu rédiger sur mes humble travaux, vous ne vous êtes pas assez rendu justice. Vous n’êtes peut-être pas lumineux par vous-même ; mais je vous tiens pour un excellent conducteur de lumière. Il existe des gens qui, sans avoir du génie, possèdent le talen de le stimuler chez autrui. Je confesse, mon cher ami, que je suis votre obligé. »
Auparavant, holmes ne m’avait jamais parlé ainsi. Ces paroles me firent le plus grand plaisir, car, jusqu’alors, son indifférence aussi bien pour mon admiration que pour mes efforts tentés en vue de vulgariser ses méthodes, m’avait vexé. De plus, j’étais fier de m’être assimilé son système au point de mériter son approbation quand il m’arrivait de l’appliquer.
Holmes me prit la canne des main et l’examina à son tour pendant quelques minutes. Puis, soudainement intéressé, il posa sa cigarette, se rapprocha de la fenêtre et la regarda de nouveau avec une loupe.
« Intéressant, quoique élémentaire, fit-il, en retournant s’asseoir sur le canapé, dans son coin de prédilection. J’aperçois sur cette canne une ou deux indications qui nous conduisent à des inductions.
– Quelque chose m’aurait-il échappé ? dis-je d’un air important. Je ne crois pas avoir négligé de détail essentiel.
– Je crains, mon cher Watson, que la plupart de vos conclusions ne soient erronées. Quand je prétendais que vous me stimuliez, cela signifiait qu’en relevant vos erreurs j’étais accidentellement amené à découvrir la vérité... Oh ! Dans l’espèce, vous ne vous trompez pas complètement. L’homme est certainement un médecin de campagne... et il marche beaucoup.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

นายเชอร์ล็อกโฮลมส์นี้เช้ามี นายเชอร์ล็อกโฮลมส์ saug กรณีค่อนข้างบ่อยซึ่งเขาใช้เวลายามค่ำคืน กุหลาบในภายหลัง ได้นั่งที่ตารางห้องรับประทานอาหาร ฉันยืน โดยผิง มองเท้าของเราเยี่ยมชมของวันก่อนที่จะถูกลืม มันเป็นแท่งทึบสวย เสร็จสมบูรณ์ โดยลูก - มันเรียกว่าอะไร "สิทธิ์ของเที่ยงคืน"ด้านล่าง pome วงทอง สองเซนติเมตรกว้าง มีต่อการลงทะเบียนและวัน: "กับนาย James มอร์ทามเมอร์อาร์ C.C.H. - 1884 เพื่อนของเขา"เท้านี้ ร้ายแรง เกียรติ reassuring คล้ายกับที่ใช้ โดยแพทย์ 'เก่าเกม'"ดี Watson กล่าวว่า โฮลมส์ บทสรุปอะไรทำคุณวาด? ''โฮลมส์เปิดฉันกลับ และไม่สามารถบอกได้ว่า มันของฉันชนิดของอาชีพ"คุณรู้ว่าฉันทำอย่างไร? '' แท้จริงฉันเชื่อว่าคุณมีตาหลังศีรษะของเขา-No แต่มีแบบฟรีเงิน ขัดเงาเหมือนกระจกด้านหน้าของฉัน วัตสันจะ เรียกฉันคิดว่า คุณแนะนำ l ' ของคันนี้ เราเอวอนมีโชคร้ายพลาดเมื่อวานเจ้า และ เนื่องจากเรารู้ว่าได้ของเขา ชิ้นส่วนของไม้นี้ได้ฝึกฝนความสำคัญบางอย่าง-ผมคิดว่า ผมตอบ ดีที่สุดต่อ metode ของเพื่อนของฉัน ดร.มอร์ทามเมอร์อาร์ต้องแพทย์บางเก่า บารมี และว่างเนื่องจากผู้รู้ให้พยานนี้เห็นใจ-ดี อนุมัติโฮลมส์...ดี-ผมยังคิดว่า มีความน่าเป็นขนาดใหญ่ดังนั้นดร.มอร์ทามเมอร์อาร์ หมอประเทศที่เข้าชมส่วนใหญ่แล้วผู้ป่วยเขาเดิน-ทำไม-เนื่องจากนี้เท้า มากสวยเมื่อใหม่ ดูเหมือนว่าฉัน สวมใส่ telement ที่มองไม่เห็นในมือของหมอเมือง สึกหรอของปลายเหล็ก testifies ที่นาน-Parfetement แน่นอน อนุมัติโฮมส์- แล้ว ยังมีเหล่านี้ word: 'เป็นเพื่อนของ C.C.H. ผมคิดว่า มันเป็นสังคมล่าสัตว์... แพทย์ได้รับการรักษาของสมาชิกที่ ในการรับรู้ ได้รับของขวัญนี้-ในความจริง Watson, Excel คุณพอดีโฮลมส์ สำรองของเขาเก้าอี้บุหรี่ ฉันต้องรับสารภาพว่า ในรายงานทั้งหมดที่คุณกรุณาเขียนงานพึงพอใจ คุณมีความยุติธรรมแสดงผลไม่เพียงพอ คุณอาจจะไม่สว่างในตัวเอง แต่ผมต้องการนำความยอดเยี่ยมของแสง มีบุคคล ไม่อัจฉริยะ talen กระตุ้นในผู้อื่น ผมรับสารภาพ เพื่อนรัก ฉันเป็นหน้าที่ของคุณ »ก่อนหน้านี้ บอกโฮลมส์ฉันกำลังไม่เช่นนั้น คำเหล่านี้ทำให้ฉันสุข เนื่องจาก จนแล้ว ท่านทั้งสองให้ฉันชื่นชมในความพยายามของฉันพยายาม popularize วิธีการมีอารมณ์เสียฉันไป นอกจากนี้ ผมภูมิใจฉันจะ equated ของระบบจะได้รับการอนุมัติเมื่อมันได้เกิดขึ้นกับผมเพื่อนำไปใช้โฮลมส์เอาฉันเท้ามือ และตรวจสอบเขาในไม่กี่นาที สนใจทันที เขาวางลงก้นของเขา ประดับหน้าต่าง แล้วมองเธออีกครั้งกับแว่น«น่าสนใจ แม้ว่าระดับประถมศึกษา เขาไม่ได้ เปิดให้นั่งลงบนโซฟามุมโปรดของเขา เห็นในนี้บ่งชี้แกนหนึ่งหรือสองที่นำเราไปสู่การ inductions-ฉันหนีสิ่งที่มี ผมบอกว่า อากาศเป็นสำคัญ ฉันไม่มีรายละเอียดสำคัญที่ถูกละเลย-ฉันกลัว Watson ฉันรัก สุดของบทสรุปของคุณไม่ถูกต้อง เมื่อฉัน pretended ที่คุณ stimuliez ฉัน มันหมายถึง ว่า โดยเพิ่มความผิดพลาดของ ผมบังเอิญมาถึงการค้นพบความจริง... โอ้ ในกรณีนี้ คุณถูกหลอกทั้งหมด คนเป็นแพทย์ประเทศ... และทำงานที่ดี