l était une fois un pauvre escargot

l était une fois un pauvre escargot qui souffrait beaucoup à chaque fois qu'il partait en randonnée, car il avait du mal à suivre le rythme de ses compagnons.
La coccinelle était aussi rapide qu'une souris, le mille-pattes, avec ses mille pattes, ignorait la fatigue, le scarabée prenait même le temps de faire des escapades vers les fleurs.
Le pauvre petit escargot, lui, peinait, soufflait, transpirait tout seul et loin derrière, abandonné par les autres qui n'avaient plus la patience de l'attendre.
Quand le petit escargot parvenait enfin à rejoindre le groupe, les autres petites bêtes s'étaient déjà bien reposées, avaient bien mangé et après avoir bien joué, avaient préparé le campement et dormaient depuis bien longtemps. Et comme il n'y avait plus de place, le petit escargot devait coucher à la belle étoile.
Mais chaque matin, obstiné, il reprenait la route, espérant toujours rattraper ses amis. Pour ne pas s'ennuyer pendant le parcours, il sifflotait, regardait à droite et à gauche, saluait les petites bêtes qu'il rencontrait.
Un jour qu'il avançait le nez en l'air pour admirer le vol d'un beau papillon, le petit escargot buta sur une surface dure qui lui fit perdre l'équilibre.
« Ça alors, mais qu'est-ce que c'est ? » se demanda-t-il car il n'avait jamais vu une chose pareille (ce qui est normal puisqu'il s'agissait d'un coquillage perdu par un enfant qui l'avait ramené du bord de mer.)
D'un naturel curieux, et comme la chose ne bougeait pas, le petit escargot alla voir de plus près et inspecta l'intérieur attentivement. En y pénétrant, il s'aperçut qu'elle était parfaitement à sa taille et de plus très légère à porter. « C'est super ! », jubila alors le petit escargot, « je vais m'en faire une maison. »
Et il se mit en route, le coquillage sur le dos. Quand il arriva au campement, tout le monde dormait déjà mais le lendemain matin, en sortant de son coquillage, le petit escargot remporta un très grand succès et toutes les petites bêtes ressentaient une pointe d'envie.
Ainsi, le petit escargot n'avait plus besoin de se construire une maison chaque nuit, il ne craignait plus ni le grand soleil, ni la pluie et pouvait faire une sieste quand il le voulait.
Les petites bêtes de la forêt cherchèrent alors toutes une maison à se mettre sur le dos, mais en fin de compte il n'y en eut que pour l'escargot.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

l เคยทากไม่ดีที่ทุกข์ทรมานมากทุกครั้งที่เขาไปไต่เขา เนื่องจากมันเป็นดิ้นรนเพื่อให้ทันกับสหายของเขานค็อกได้อย่างรวดเร็วว่า เมาส์ ตะขาบ ขามันพัน ไม่ทราบความเมื่อยล้า แมลงปีกแข็งสีเวลาแม้แต่การพักผ่อนให้ดอกไม้หอยทากน้อยไม่ดี เขาต่อสู้ พัด perspired ทั้งหมดคนเดียว และไกลหลัง ถูกทอดทิ้ง โดยผู้อื่นที่มีความอดทนมากต้องรอเมื่อหอยทากน้อยจนสามารถเข้าร่วมกลุ่ม สัตว์ขนาดเล็กอื่น ๆ จะถูกคัดสรรแล้ว กินดี และหลังจากมีดี ได้เตรียมค่าย นอนหลับยาวนาน และมีมาก หอยทากน้อยนอนใต้แสงดาวแต่ทุกเช้า ปากแข็ง เขาเอาอยู่ ยังคง หวังให้ทันกับเพื่อนของเขา จะไม่ได้รับเบื่อระหว่างนั่ง เขา whistled มองขวา และซ้าย สัตว์น้อยที่เขาได้รับการต้อนรับวันหนึ่งเขาไปตามจมูกอากาศชื่นชมการบินของผีเสื้อสวยงาม buta หอยทากขนาดเล็กบนพื้นผิวยากที่ทำให้เขาสูญเสียดุล' พุทโธ่ แต่มันคืออะไร? "เขาถามเขาไม่เคยเห็นสิ่งใด (ซึ่งเป็นปกติเนื่องจากมีเปลือกหายไป โดยเด็กได้นำเขากลับมาจากทะเล)อยากรู้อยากเห็น ตามธรรมชาติ และสิ่งไม่ได้ย้าย หอยทากน้อยไปใกล้ชิด และตรวจสอบภายในอย่างระมัดระวัง ป้อน เขารู้ว่า เธออยู่ที่สมบูรณ์ของแสงมาก และขนาดสวมใส่ 'ของซุปเปอร์ ' gloated แล้ว หอยทากขนาดเล็ก "ฉันจะทำฉันบ้าน"และเขาเริ่มต้นบนถนน เปลือกด้านหลัง เมื่อเขามาถึงที่ค่าย คนนอนอยู่แล้ว แต่ตอน เช้าถัดไป มาจากเปลือกของ หอยทากขนาดเล็กได้รับรางวัลประสบความสำเร็จ และสัตว์เล็ก ๆ ทั้งหมดรู้สึกว่าคำแนะนำของ envyหอยทากขนาดเล็กที่ไม่จำเป็นในการสร้างบ้านทุกคืน เขากลัวแดดไม่มาก หรือฝน และไม่หลับเมื่อเขาต้องการสัตว์ขนาดเล็กของป่าแล้วขอบ้านทั้งหมดจะวางบนหลัง แต่ในที่สุดมีแต่หอยทาก

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ลิตรครั้งหนึ่งเคยเป็นหอยทากที่ยากจนในความเจ็บปวดทุกครั้งที่เขากำลังจะเดินป่าเพราะมันกำลังดิ้นรนเพื่อให้ทันกับสหายของเขา.
เต่าทองเป็นอย่างรวดเร็วเป็นเมาส์, ตะขาบกับมัน ตะขาบไม่สนใจความเมื่อยล้า, ด้วงยังเอาเวลาที่จะทำให้การเดินทางไปยังดอกไม้.
หอยทากเล็ก ๆ น้อย ๆ ที่น่าสงสารเขาพยายามเป่าเหงื่อออกอยู่คนเดียวและไกลหลังทอดทิ้งจากคนอื่น ๆ ที่มีความอดทนมากขึ้น รอ.
เมื่อหอยทากน้อยที่สุดที่จะเข้าร่วมในการจัดการสัตว์ป่าขนาดเล็กอื่น ๆ ที่ถูกวางอย่างดีได้กินดีและมีการเล่นกันได้เตรียมค่ายและนอนในเวลานาน และในขณะที่ไม่มีห้องพักมากขึ้น, หอยทากเล็ก ๆ น้อย ๆ ที่จะนอนใต้แสงดาว.
แต่ทุกเช้าดื้อรั้นเขาเดินอยู่บนท้องถนนมักจะหวังที่จะจับขึ้นกับเพื่อน ๆ ของเขา ที่จะไม่ได้รับเบื่อในระหว่างการเดินทางเขาก็ผิวปากมองขวาและซ้ายทักทายสัตว์เล็ก ๆ น้อย ๆ ที่เขาพบ.
วันหนึ่งเขาสูงจมูกของเขาในอากาศที่จะชื่นชมการบินของผีเสื้อที่สวยงาม หอยทากน้อยสะดุดบนพื้นผิวแข็งซึ่งทำให้เขาสูญเสียความสมดุลของเขา.
"Gee แต่มันคืออะไร? "ถ้าเขาถามเพราะเขาไม่เคยเห็นอะไรแบบนี้ (ซึ่งเป็นเรื่องปกติเพราะมันเป็นเปลือกของเด็กที่หายไปที่ได้นำเขากลับมาจากริมทะเล.)
เมื่อวันที่ อยากรู้อยากเห็นตามธรรมชาติและเป็นสิ่งที่ไม่ได้ย้ายหอยทากเล็ก ๆ น้อย ๆ ไปดูใกล้ชิดและการตรวจสอบภายในอย่างระมัดระวัง ในการป้อนนั้นเขาสังเกตเห็นว่าเธอเป็นคนที่ดีที่สุดในขนาดและยังมากแสงที่จะสวมใส่ "นี่คือที่ดี! "Gloated เมื่อหอยทากเล็ก ๆ น้อย ๆ " ฉันจะทำให้บ้าน
"และเขาออกเปลือกที่ด้านหลัง เมื่อเขามาถึงที่ค่ายที่ทุกคนมีอยู่แล้วหลับไป แต่เช้าวันรุ่งขึ้นออกมาจากเปลือกของหอยทากเล็ก ๆ น้อย ๆ ได้รับรางวัลความสำเร็จยิ่งใหญ่และสัตว์เล็ก ๆ น้อย ๆ รู้สึกสัมผัสของความอิจฉา.
ดังนั้นหอยทากมีเล็ก ๆ น้อย ๆ ไม่จำเป็นที่จะสร้างบ้านในแต่ละคืนเขากลัวไม่ได้หรือดวงอาทิตย์ที่ดีหรือฝนตกและอาจใช้เวลางีบเมื่อเขาอยากให้มัน.
สัตว์เล็ก ๆ ของป่าแล้วขอบ้านทุกหลังจะนำตัวเองที่ด้านหลัง แต่ในท้ายที่สุดมีเพียงสำหรับหอยทาก

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ผมเคยเป็นหอยทากมีมากจนต้องเจ็บปวดทุกครั้งที่เขาไปไต่เขาเพราะเขามันเป็นเรื่องยากที่จะให้ทันกับเพื่อน . . . . . . .

เต่าทองกับหนึ่งคลิกของเมาส์ได้เร็วขึ้น , ตะขาบพันขาของเขาและไม่รู้ว่าอาการเดียวกันเวลาทำเรื่องด้วงดอกไม้ . . . . . . .

หอยทากขนาดเล็กจนเขาทำอะไรไม่ได้งานเป่า ,เหงื่อที่เหงาและถอยหลังโดยบุคคลอื่นที่ไม่ได้มีความอดทนที่จะรอ . . . . . . .

ในที่สุดก็สำเร็จเป็นหอยทากขนาดเล็กสัตว์ขนาดเล็กอื่นๆที่เข้าร่วมกับกลุ่มที่ได้รับการกู้คืนได้หลังจากกินแล้วเตรียมการตั้งแคมป์นอนเป็นเวลานาน เขาไม่มีพื้นที่มากขึ้นหอยทากน้อยต้องนอนดูดาว . . . . . . .

แต่ทุกๆเช้าดื้อเขาไปให้ทันกับเพื่อนๆของเขา ไม่น่าเบื่อในการเดินทางของเขา sifflotait มองซ้ายขวาให้สัตว์เล็กสัตว์น้อยต้องเผชิญกับ . . . . . . .

วันนึงเขาวาดจมูกในอากาศและเพลิดเพลินกับทัศนียภาพที่สวยงามของผีเสื้อบิวทาไดอีนเป็นหอยทากขนาดเล็กบนพื้นผิวที่แข็ง , ทำให้เขาเสียสมดุล . . . . . . .

" " " " " " โอเคแต่อะไร ? ? ? ? ? ? ? " เขาถามเพราะเขาไม่เคยเห็นอะไรเช่นนี้ ( ซึ่งเป็นเรื่องปกติเพราะมันเป็นหอยเด็กที่ขอบของแถบทะเล . . . . . . . ) ) ) ) ) ) )


สงสัยธรรมชาติเหมือนไม่ได้แตะต้องอะไรเลยหอยทากน้อยไปดูอย่างรอบคอบใน inspecta ในที่เขาเห็นเธอมีความสมบูรณ์มากขึ้นและน้อยมากขนาดใส่ " เยี่ยม ! ! ! ! ! ! ! หอยทากตัวน้อยก็ทำ " " " " " " ผมจะทำบ้านหลังหนึ่ง

" " " " " " " เขาเริ่มเปลือกหอยบนหลัง และเมื่อเขาได้เดินทางมาถึงค่ายในเวลาที่เราทุกคนกำลังหลับแต่ในเช้าวันรุ่งขึ้นจากเปลือกหอยและหอยทากน้อยชนะมากของความสำเร็จทั้งหมดของสัตว์เล็กสัตว์น้อยที่รู้สึกอิจฉานิดหน่อย . . . . . . .

เช่นหอยทากน้อยไม่ต้องสร้างบ้านได้ทุกเย็นเขาจะกลัวมากที่สุดไม่ใช่ตะวันตกก็สามารถนอนที่เขาต้องการเมื่อ
สัตว์เล็กๆน้อยๆแล้วหลินสั่งให้ด้านหลังของบ้านแต่ก็ไม่มีหอยทาก . . . . . . .